15 july 2010
poezja a śmierć
ŚMIERCI MOJA,JAM WIEM.
ŻE KIEDYŚ PRZYJDZIESZ PO MNIE.
I NIC JUŻ WTEDY NIE BĘDZIE MIAŁO ZNACZENIA.
TYLKO TY I JA.
NAWET MIŁOŚĆ UMRZE.
SERCE MOJE UCICHNIE.
A TYŚ ZABIERZESZ MNIE.
W CZELUŚCI OTCHŁAŃ.
TAM GDZIE CIEMNO.
I KAJDANY BĘDĄ NA MYCH DŁONIACH.
DUSZA MOJA BĘDZIE W TWYCH RĘKACH.
A JAM,BĘDE TAM SAMOTNY.
JAK I TU.
NA TYM CHOLERNYM ŚWIECIE.
NIKOMU NIE POTRZEBNY.
ŚMIERCI PROSZE BĄĆ ŁAGODNA.
I WYROZUMIAŁA.
DLA MNIE.
27 november 2024
2611wiesiek
27 november 2024
0023absynt
27 november 2024
0022absynt
27 november 2024
Jedno pióro jest ptakiemEva T.
27 november 2024
Mgła ustępujeJaga
27 november 2024
Camouflage.Eva T.
26 november 2024
2611wiesiek
26 november 2024
0021absynt
26 november 2024
Gdy rozkołysze wiatrJaga
25 november 2024
AfrykankaTeresa Tomys