Latest items:

Poetry

	absynt
	PROFILE About me Poetry (5) Photography (10)

latest best rating most commented

absynt, 13 december 2024

pianista

pod opuszkami palców
rozchylona róża
struktura z innego świata
zabawka w rękach pianisty

poranna wilgoć i oddech antylopy
koniec gonitwy
partytura na cztery ręce
pass

dotykam pereł satynowej sukni

czarne pończochy
jak wyrzut sumienia
na smyczy pustych dialogów
po stokroć nie

nie zagram już siebie

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

absynt, 28 november 2024

"być kobietą, być kobietą" - fraszka

są kobiety
bezduszne szkielety
pamiętliwe złośliwe i chore

są kochanki i matki
pełne ciepła uroku
urodziwe bachantki
wampirzyce po zmroku

są też inne
nieznane mi jeszcze
przecudnie niewinne
i może
nie tylko w marzeniach
je zmieszczę

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

absynt, 28 november 2024

Bliskość nie oznacza akceptacji

Nie napiszę już nic, czego nie zechcesz przeczytać.
Skrzypiące łóżko drażni jak zdarta płyta. Co noc to samo,
poplamiona pościel pobudza nozdrza, zapach bezwstydu,
lepkie dłonie szukają resztek niewinności, oddechu chłopca,
jakim już nie jestem.

Bez przyjaciół i wrogów, zawieszony pod sufitem pająk
obserwuje drżenie powiek, zmiksowany z pościelą intelekt
odchodzi bez znieczulenia.

Przywołuje nagie wizje mglistej bieli i zgaszonego zboża.
Znikają fiolety i blade czerwienie, smocza krew zamazuje
lazur. Wypalona słońcem paleta wzmaga niecierpliwość.
Morderczym wysiłkiem roznieca ogień, przeciąganie
martwej natury.

Powstają ogromne kuliste obiekty. Księżyc zanurzony
w ciemnym wnętrzu ziemi pokrywa blaskiem płótno.
Nie pamiętam, jak smakuje róż, a nakładałaś go zawsze
podwójnie. Wyczaruj mi siebie soczystymi barwami,
zamaluj łoże i mury, zaśpiewaj starą pieśń o wybaczeniu.

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

absynt, 27 november 2024

Wyostrzone obrazy bycia kimś innym

Zwrotnik Raka, Koziorożca, Delta Venus,
Henry Miller i Anais Nin. Kierunek wiatru.
Cóż z tego, że istnieje entropia, metalowy deszcz,
ucieczka gwiazd. Niewiele i tak wiele - umrzeć,
czy roztopić skamieniały czas?

Pościeliłaś mi przestrzeń. Nie ma granicy,
której byś nie przekroczyła. Nie ma znaczenia
kalendarz dat. Są tylko kolorowe latawce,
ptaki bez skrzydeł, i zabawa.

Chodź maleńka, odetnijmy tętnicę róży,
niech zwiędną marzenia, bo tak naprawdę
liczy się bicie serca, i odmierzona dawka brudu,
który zaspokoi najwytworniejszy gust.

Słowo klucz – perwersja.

Rozdeptywanie żaby, euforia czy odrzucenie?
Liczymy grosz do grosza, a na zaspokojenie
pragnień wydamy wszystko. Zanuć mi ciszę.
Istnieje entropia i metalowy deszcz.

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

absynt, 25 november 2024

Bajka

Nie mam pomysłu na bajkę, ale tak pięknie prosisz,
że przerywam układanie kamieni i siadam przy studni.
Mógłbym opisać wszystko, co jest we mnie od lat,
fascynacje i lęki, historie nie do końca prawdziwe,

lecz choć tak wiele nas łączy, nie zrozumiesz. lubisz
mój szept, swobodę jaką daję. Dzięki tobie oddycham,
buzujesz mi w żyłach. Odmierzam dni do chwili, kiedy
wódka zaszumi w głowie, dotyk będzie parzył, a taniec
zakończy się w wannie.

Dzisiaj przestudiuję strukturę róży, rozchylę delikatnie płatki,
ucałuję wnętrze, językiem przejadę po łodydze, zahaczając
o kolce, by poczuć smak krwi. Tak właśnie rozpocznę
nowy rozdział powieści, fantazji jeszcze niespełnionej.

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: pianista, "być kobietą, być kobietą" - fraszka, Bliskość nie oznacza akceptacji, Wyostrzone obrazy bycia kimś innym, Bajka,