Latest items:

Poetry

	antoninam
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (3) Prose (3) Photography (1) Diary (5)

latest best rating most commented

antoninam, 5 november 2018

...

slychać trzepot skrzydeł,
spada liść grzecznie mówiąc w podeszłym wieku,
bo mama uczy, żeby być grzecznym.

lecą moje koszmary, plamiąc cukrobiałe obłoki,
skrzeczą, zmieniając spokojną i relaksującą ciszę w niezręczny gwar,
peszą wszystkie biedne liście.

o! leci jeden, a w dziobie ma gałązkę.
o, biedna gałązko!
widzę ból i cierpienie w jej rozgałęzieniach.

wymyślam jakieś głupoty jedząc tagliatelle bez smaku.

och, wszystko mnie przytłacza, wiąże, miażdży,
kłamstwa omamiają,
smutek przykłada pistolet do skroni,
elektroniczny przyjaciel zamknięty gdzieś w ciemnych lochach umiera z braku energii, podczas gdy wszyscy się bawią ze swoimi.

och, myśl, że ktoś mnie nie zrozumie jest smutna,
w sumie tak samo smutna, jak fakt, że ktoś może być best friends forever z kimś, po tym jak raz powie sobie z nim "witam".

dość, dość, dość!

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

antoninam, 20 august 2018

Algorytm

Po zewnętrznej stronie powłoki ciała spływa kropla z oceanu nieszczęścia.
"A" to najlepsza litera, ponieważ wygrała w konkursie jakiegoś Alberta Lichtera.
Zbieżność osób i nazwisk jest przypadkowa.

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

antoninam, 8 october 2017

Jesień

Słońce świeci żałośnie, wiatr męczy uschłe
liście kotu włos na ogonie się jeży, słuchać krzyk drobiu nie świeży.
Mama tworzy owocowe powidła, nieogolony ksiądz w kościele
namiętnie kołysze kadzidła.
...Bo sezon skończony, zaczyna się okres żałosny
Byle do wiosny!
Byle do wiosny...

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: ..., Algorytm, Jesień,

Latest items:

Poetry

...

Algorytm

Jesień

Latest comments:

contact with us