Najnowsze prace:
Artur Rusiniak, 17 września 2015
Drzewiasty
gdyby ręce móc zastąpić gałęziami
najlepiej suchymi
i umieć nimi na wietrze zaszeleścić
wznieść wysoko
potem opuścić
a gdy niepotrzebne - odrzucić
albo podpalić jak pochodnie
a gdyby głowę móc gazetą zastąpić
dowolną - w zależności od nastroju
zgnieść ją w kulę i na szyi położyć
przykładowo miedzianej
tak aby łatwiej temperaturę znosiła
a gardło nie bolało
a gdyby w miejsce serca, płuc, żołądka i jelit
kulek szklanych nakłaść
takich z wężykami w środku
i słuchać ja przy każdym ruchu
przemieszczają się z chrobotem
a nogi tyczkami do grochu zastąpić
tak aby stać tylko
i nie móc chodzić
tylko stać
tak gdzieś w polu
i oglądać ziemniaki i stonkę
Artur Rusiniak, 23 września 2015
Pieśń o miłości
słońce spalało żarem nasze serca
gorące noce pachniały pomarańczami
spowici uściskiem zapominaliśmy
byliśmy dla siebie chlebem i wodą
mdłe niebo ostudziło nasze zmysły
nocami pojawiały się sny
tuliliśmy się do ramion kochanków
chleb i woda nam nie wystarczały
lodowata woda odepchnęła nas od siebie
sen nocy przenikały krzyki
znienawidziliśmy siebie i swoich kochanków
pożarliśmy cały chleb
popijając ostatnią szklanką wody
Artur Rusiniak, 21 września 2015
Nazajutrz
a gdy nadszedł świt
znienawidziłem siebie
stanąłem przed lustrem
wyrwałem włosy których kiedyś dotykałaś
wykułem oczy które na Ciebie patrzyły
wyciąłem żyletką usta które Ciebie całowały
stałem i krwawiłem
swoją krwią zmywałem z siebie Twój zapach
spragnione komórki
spijały sączącą się krew
wpychając ją na powrót w krwioobieg
choć chciałem umrzeć
ciało trwać dalej pragnęło
gdy nadszedł wieczór
umarłem
a narodziło się monstrum
z którym odszedłem w życie
Artur Rusiniak, 18 września 2015
Gwałciciel
dałem Ci trochę miłości, szczęścia i rozkoszy
a potem odebrałem wszystko
i pchnąłem Ciebie w nieznane
zgwałciłem Cię wielokrotnie
po czym wyrzuciłem ze swojego łóżka
w puszysty las dywanu
pokochałem Ciebie
wyrwałem swoje serce
i rzuciłem nim w Ciebie
a Ty łapiąc je
odeszłaś
tak jak o to prosiłem
Artur Rusiniak, 16 września 2015
Czas
czas to wypadające włosy
próchniejące zęby
skóra poorana zmarszczkami
czas to słabnący wzrok i słuch
słabnący puls
choroby i ropiejące rany
czas to ból doświadczeń
kilka nędznych romansów
parę chorób wenerycznych
czas to narodziny
życie i śmierć
życie ludzkości to sekunda w historii wszechświata
czym są 74 lata człowieka?
Artur Rusiniak, 16 września 2015
Burza
białe motyle latając po niebiesko-mdławym niebie
tworzyły małe obłoki
które przeistoczyły się w chmury
najpierw delikatne białe
później coraz cięższe
wśród motyli pokazały się świetliki
iskrzące promienie światła
wraz z nimi tańczyły bąki
ogromne buczące beczułki
i nadleciał porywisty rój szarańczy
niosący zapach świeżości i normalności
i wyszły subtelne cykady
zapowiadające radość...
Artur Rusiniak, 21 września 2015
Mój obraz
miałem kiedyś ogromny obraz
wielki kolorowy widok w pięknych białych ramach
wisiał na największej ścianie mojego pokoju
zajmował prawie ją całą
bardzo lubiłem oglądać krajobraz w obrazie
podziwiałem rzekę łąkę pole i fragment jeziora
kochałem ptaki latające nad szuwarami
z przejęciem wpatrywałem się w niebo upstrzone chmurami
płynął czas...
ramy powoli blakły żółkły
farba odpadała
krajobraz zanikał
na niebie pojawiały się czarne chmury
aż przyszedł dzień w którym spojrzałem na obraz dokładnie
zobaczyłem czarne wnętrze i czarne ramy
zdjąłem go ze ściany
był nieestetyczny
Artur Rusiniak, 20 września 2015
Kartka papieru
rwę powoli całe swoje życie
na drobne kawałeczki
strzępy zapełniają z czasem cały pokój
jest ich coraz więcej
będę żył
dopóki nie zakryją mnie całego
Artur Rusiniak, 18 września 2015
Jak na Florydzie
tęcza
miliardy barw
czarny fotel w cieniu plastikowej palmy
delikatny zapach rozlewanych trunków
oczko w twojej pończosze
błysk fleszów i lamp
gorący parkiet deptany butami
kurz osiadający na twoich włosach
i sukience
tej krótkiej czarnej
biel w zasięgu twojego wzroku
duży czarny cień
w białym garniturze
odchodzisz w taniec
twój taniec szczęścia
mój taniec nieszczęścia
desperacja
krzyk
rozpacz
trzask pękającego serca
już dobrze
beznamiętnie ale dobrze
Artur Rusiniak, 20 września 2015
Kiedyś (czyli jednym tchem)
czy pamiętasz to morze
łez pełne
oczy wpatrzone
we własne westchnienia
ust
czy pamiętasz ten błękit nad nami
z gwiazdami a może bez
wszechświata wtedy nie było
smutku
radości i nienawiści
Artur Rusiniak, 21 września 2015
Muzyka nowej generacji
skomponowałem nowy utwór
muzykę dla muzyki
skomponowałem nową wiedzę
naukę dla nauki
skomponowałem dzieło
w którym pominąłem preludia
odrzuciłem na bok stare spróchniałe skrzypce
i zamieniłem je na nowe
wymieniłem także struny które grały fałszywe melodie
wszystkie stare kompozycje spaliłem
a z popiołu zrobiłem lakier do paznokci i pomadkę
które zostawiłem gdzieś po drodze
Artur Rusiniak, 23 września 2015
Partner
gdzieś za drzwiami czai się żal
wieczorami przemyka niczym cień za oknem
stuknie w łazience
krzyknie za łóżkiem w sypialni
zawsze mi towarzyszy
choć prosiłem go aby odszedł
nie chce
powiedział mi wczoraj przy kolacji
że nie odejdzie
bo go potrzebuję
żyć bez niego nie mogę
więc żyję z nim
jak z kochanką
razem jadamy i pijemy
wychodzimy na spacery
kochamy się
Artur Rusiniak, 21 września 2015
Maskarada
jako pierwszą poproszę niepewność
lekko uśmiechniętą starszą panią
oszałamiającą puszystymi włosami
pogrążoną we własnych myślach
zapraszam na scenę złość
dojrzałą kobietę ironiczną ale obiektywną
maszerującą miękkim krokiem
odpychającą podawane kurtuazyjnie dłonie
a oto strach
męski wysportowany młodzieniec o rozbieganych oczach
kroczący pewnie wypychając muskularną pierś
znikający powoli ze sceny
przed państwem wolność
skrępowana cicha dziewczyna
skryta i nieśmiała zainteresowana podłogą
członek rodziny którego kocham najbardziej
Artur Rusiniak, 17 września 2015
Erato
stanęłaś na czele zastępów zmierzających ku mojej duszy
ciągnąc za sobą tancerzy w lirycznym pląsie
pomknęłaś wzdłuż kabla telefonicznego by dotknąć mojego ucha
pieszcząc je swym szeptem przez kilka minut
z uczucia uczyniłaś sensualizm
spychając fizyczność w odległe rejony świadomości
dostępne tylko dla naszych dłoni
splecionych w nieistniejącym splocie
szeptem zdradziliśmy współtancerzy
plunęliśmy im w twarz naszą śmiałością
oddając hołd ich ignorancji i poczuciu bezpieczeństwa
zniszczyliśmy ich spokój czyniąc się szczęśliwymi
z muzyki uczyniliśmy dywan
z których nasze myśli unurzały się w rozpuście
podczas gdy ciała płonęły oddalone
przedzielone niewidzialną szybą obawy i niepewności
poddając się erotyce umysłowej
wytworzyliśmy rodzaj bariery
której nie jesteśmy w stanie pokonać
bez złamania wcześniej złożonych deklaracji
marzymy o zniszczeniu wszelkich granic
zapomnieniu o wielu wypowiedzianych słowach
i popadnięciu w rozkosz współistnienia
wysysając z siebie doznania estetyczne.
Artur Rusiniak, 17 września 2015
Do Twojego dobra
po płaczu Twoim będzie tylko koniec
nie nadejdzie nic oprócz samotności
zabłądzę wśród milionów ludzi
niczym samotne ziarnko piasku
na olbrzymiej pustyni
dlatego
chcę być myślą Twoją
i Zawsze trwać w Twojej świadomości
chcę być uśmiechem Twoim
i nigdy z ust Twoich nie schodzić
chcę być łzą w oku Twoim
i nigdy Ciebie nie opuścić
Artur Rusiniak, 14 września 2015
Bluźnierca
stoję naprzeciw nory
z której wychodzą jakieś postacie
i Bóg
który je tworzy
On stanął u wejścia nory
spojrzał na mnie smutnym wzrokiem
na mnie
na tego który go stworzył
popatrzył kilka sekund
odwrócił się
ode Mnie
i odszedł
Artur Rusiniak, 16 września 2015
Bobasek
znienawidziłem siebie
już od chwili narodzin
byłem takim brzydkim dzieckiem
rodzice pokazywali mi języki
a obcy ludzie klęli za mną
gdy urosłem nie zmieniłem się
a dodatkowo dostałem wytrzeszcz oczu
ludzie bali się mnie i uciekali
kobiety drżały na mój widok
łzy same zaczęły cieknąć z moich oczu
tak sobie płynęły
kryształowe i wielkie
aż roztopiłem się cały
i odpłynąłem wraz z nimi
Artur Rusiniak, 16 września 2015
Boję się
mózg zamienia słowa na mało znaczące
usta niechętnie je wypowiadają
ciało skręca się w wykrętach
za każdym zakrętem
czeka o wiele niebezpieczniejszy
zapach strachu roznosi się w powietrzu
pot pokrywa skroń spływa po kręgosłupie
złość pochłania proste wyrazy
w każdej odpowiedzi
kryje się pułapka wymagająca następnej
chęć wyrzucenia z siebie uczuć
zżera namiętnie trzewia
które nie pozwalają na wypowiedzenie się
w każdym spojrzeniu
widnieje obawa potęgująca silniejszą
powiedzieć wszystko
tak normalnie użyć słów
tych najprostszych nie wymagających myślenia
w każdym słowie
słyszę wyraz którego słyszeć nie chcę
Artur Rusiniak, 16 września 2015
Byt
deszcz spływając po szybie porwał miliony cząstek kurzu
które tak błogo na niej spoczywały spokojne o swoją przyszłość
pewne swej egzystencji wygrzewały na słońcu swoje ciała
wystawiały twarze ku porannemu zefirowi
raz na kilka dni zbierało się grono starszych
przekazywało mądrości młodszym i odchodziło
korzystając z usług wiatru i wilgotnej rosy
pozostawiając nadzieję w silniejszych
aż do dnia owego deszczu
zginęli pośród krzyków w czarnej topieli brnąc ku ziemi
ledwie wznieśli się z niej ledwie zasmakowali marzeń
a wraz z równie marzycielskim deszczem
powrócili do matki
Artur Rusiniak, 17 września 2015
Człowiek który nie miał wrogów
tkwił niczym krzew nicości
pod oknem obojętności
nie miał przyjaciół
z wrogiem nigdy się nie zetknął
wrogość była dla niego tylko echem człowieczeństwa
po prostu był nikim
nie chciał mieć wrogów i przyjaciół
nie chciał krzyku i miłości
chciał obojętności
której wrogowie i przyjaciele dać mu nie mogli
Artur Rusiniak, 21 września 2015
Muzyka miłości
dotknęłaś struny na której przysiadł demon
brzęknęłaś nią delikatnie
demon zadrżał
w obawie przed strąceniem
wezwał zastępy pobratymców
aby utrzymać strunę
siedzą zgorzkniali starcy
na miękkiej strunie
ani myśląc puścić
zlecieli z całego umysłu
obstawili każdy skrawek struny
spięli się i mocną ściskają
jak im się znudzi puszczą i odlecą
może zostanie jeden albo dwóch
wtedy poproszę
zagraj jeszcze raz
Artur Rusiniak, 25 września 2015
Starość
nad prawą brwią pojawiła się bruzda
niewidoczna dla postronnego obserwatora
gdy patrzę w swoje lustrzane odbicie
nie widzę nic poza nią
rzuca mi w oczy wspomnieniem
zabiera rzeczywistość
po to by mnie zamęczyć
wyzwala radość
która po chwili zmienia się w żal
by w końcu wybuchnąć krzykiem
Artur Rusiniak, 27 września 2015
Słuchając Beethovena
V symfonię zakłóca dźwięk wciskanych klawiszy
w telefonie gdzieś na drugim końcu miasta
V symfonię zakłócają westchnienie kochanków
dobiegające zza ściany
V symfonię chciałbym wyrzucić z pamięci
wraz z kwiatami które ode mnie dostałaś
Chciałbym stać się krzykiem kochanki
Którego usłyszeć nie mogę
Artur Rusiniak, 23 września 2015
Samobójca
sznurem oplotę rurę w piwnicy
gazem zatruję powietrze w kuchni
napełnię wodą wannę
wyczyszczę papierem wszystkie żyletki
wzrokiem otulę wysoki budynek
stanę na środku leśnej polany
i umrę
Artur Rusiniak, 25 września 2015
Sumienie
A gdy wszystko się zaczynało to co?
czy patrzyłem wtedy w niebo?
czy podnosząc oczy prosiłem o pomoc?
czy myślałem?
A gdy wszystko trwało to co?
czy wiedziałem że ktoś o mnie myśli?
czy podnosząc oczy na niego widziałem w nich żal?
czy myślałem o bólu który mu zadawałem?
A gdy wszystko się skończy to co?
czy wtedy spojrzę w twarz niebu?
czy podniosę oczy i uśmiechnę się?
czy podniosę oczy i zapłaczę?
Artur Rusiniak, 27 września 2015
W krainie snów
Noc jest z dniem splątana
Dzień w nocy majaczy
Cichy szmer zza rogu
Bogactwo i skarby
Pastelowe kolory
opętane płaczem moim
tak w tle
gdzieś w mroku
gdzieś gdzie nikt nie dotrze
Artur Rusiniak, 28 września 2015
Śmierć Psyche
znała tylko jego
trawiła jego problemy
słuchała chorych wynurzeń
myślała jego myślami
chciała aby świat jego normalniał
żyła jego życiem
przez wieki istniała dla niego
Eros nie był równie lojalny
nie chciał życia w klatce rozkoszy
nie rozumiał Psyche
wiernej Psyche
odszedł
tak po prostu
wziął walizkę przybory do golenia i odszedł
nie do innej po prostu od Psyche
Psyche
wierna Psyche jest dalej lojalna
lojalna wobec swoich zasad
Psyche
mądra Psyche pozostała w domu
co dzień gotuje obiad czekając na Erosa
Eros i Psyche odeszli
pozostali kobieta i mężczyzna
Artur Rusiniak, 20 września 2015
Ostatni lot
prosta złość urasta do nienawiści
ból przeradza się w mękę
na horyzoncie przyszłości pojawiają się pasma niepokoju
obojętność rodzi chęć ucieczki
razem obchodzimy rocznice śmierci wolności
aby ją odzyskać posuwamy się do rozpaczy
łzy - reguła nieszczęścia
łzy - samotność i nie zrozumienie
pikujemy na ziemię
widzimy ląd
trzaskamy głową o ojcowiznę
odzyskujemy to co straciliśmy
Artur Rusiniak, 14 września 2015
* * * [to nie tak wyobrażałaś sobie miłość]
to nie tak wyobrażałaś sobie miłość
definicję uczucia pozostawiłaś w przeszłości
to nie tak wyobrażałaś sobie wolność
której rozwarte wrota pragniesz zamknąć choć jednym prętem
to nie tak wyobrażałaś sobie ramiona przyszłości
które okazały się wątłe i nieudolne
to nie tak miało wyglądać twoje życie
wyśnione w ciemnościach zastąpione zwątpieniem
tak wiele poznałaś że nie możesz dać innym radości
śpiew twój zamarł w krtani nim zdążyłaś go z siebie wydać
szkoda piękna które mogłaś uczynić
szkoda tych snów które umarły tak młodo
Artur Rusiniak, 14 września 2015
06.09.2000
gdy przyszłaś
tak ładnie dookoła zapachniało
jak gdyby stado kolibrów
kwiaty porywając Tobie w darze przyniosły
z całego świata w jedno miejsce
i nie chcąc odfrunąć latały nad nimi
cichy furkot czyniąc
dzień tak zakochał się w Tobie
że nie chciał zejść z firmamentu
noc musiała poczekać aż nasyci się Twoim widokiem
a gdy wreszcie nasycił się i zamierzał odejść
uśmiechnęłaś się do niego
i został
zamknął noc gdzieś w klatce
na dalekich kresach kosmosu
i tkwił tak patrząc na Ciebie
Ostatnie komentarze:
1 czerwca 2024
violetta
Z jakiejś podróży, fajne, piękne czarno-białe.
1 czerwca 2024
jeśli tylko
A gdzie to? ;)
1 czerwca 2024
Jaga
spadnie z nieba i weźmie z powrotem :)))
31 maja 2024
sam53
skądś się wzięło powiedzenie... spadłaś
31 maja 2024
Dobrze mieć jest miejsce na co dzień, gdzie
31 maja 2024
Dziękuję Bosonoga za obecność :) A bywaj
31 maja 2024
Tak, dla mnie przyjemność tam bywać :) każdy
31 maja 2024
Piękny i smakowity Twój ogród :)
31 maja 2024
...i tak całkiem przyziemnie. lub wyspiarsko,
31 maja 2024
miłość to magia" - daje moc nawet z
31 maja 2024
Weronika
Wieczność ale bezgwiezdnych lat,
30 maja 2024
Piękne
1 czerwca 2024
Kasia P.
1 czerwca 2024
dobrosław77
1 czerwca 2024
Misiek
1 czerwca 2024
Arsis
31 maja 2024
wiesiek
31 maja 2024
sam53
30 maja 2024
wiesiek
30 maja 2024
violetta
29 maja 2024
wiesiek
28 maja 2024
Yaro