Latest items:

Poetry

	babczuk
	PROFILE About me Poetry (2)

latest best rating most commented

babczuk, 15 october 2014

O poranku światło rozjaśnia cienie

na jesiennych liściach
brat piżama i siostra nocna koszula
złączeni na wieki

blisko, a tak daleko
rozświetlony mdławą lampą zza okna
bezruch w mroku

dotyk budzi motyle
zapach mimozy na kruszynach wiatru
jestem, nie jestem

z rąk utkany szal
szuka granicy poznania

na krańcu bezdechu
drgająca struna

ręce kreślą magiczne linie
z łkaniem i krzykiem
nie do zniesienia
jaskółki lot

ostatni haust
w drobinie oddechu wolności znak

łamią się fale
smutek zasłania smuga
dymu z papierosa

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

babczuk, 24 september 2014

Znalezione we śnie.Czas rozpalania ognia.

Nie pamiętam wschodu słońca, pamiętam palące

płomienie i deszcz przeciekający przez palce.

Pachnący mirrą, piżmem z niewyraźną nutą anyżu.

W zamkniętych powiekach, szukam potwierdzenia,

kiedy przekroczyć próg. Sztuką jest tłumić trzaski,

tracić słuch, podglądać drugie drzwi, nasłuchując

ich skowytu. Jesteśmy bezpieczni, on daje znaki,

mówi przez sen, tłumi krzyk rozbitego lustra.

Nie słyszymy wróżby.

Przecieram oczy ze zdumienia, gubiąc zaskoczenie.

Jesteś snem, ukrytym za znakiem ciii. Trzymamy się

za słowo, które nie zostało wypowiedziane.

Kusa koszulka ukradkiem kryje szorstki mech,

W poranne wiadomości w TV z ciekawości świata,

pod kołdrą gubisz majtki. Przechadzam się po brzegu,

siejąc mgłę,ty bawisz się zapałką , pocierasz, zapalasz.

To znów gasisz płomień szorstkim językiem kota.

Wystarczy dotyk, by kaganek jaśniał płomieniem,

napędzał parę. Najpierw powoli, potem rączo,

by pędzić, dojść na krawędź oceanu. Patrz w daleki horyzont,

płonie niebo Komu bije dzwon szepcesz, a ja nie znam

Hemingway'a. Pociemniało światło, okryta listkiem,

drżysz niczym trzcina na wietrze. Smakuję słodycz

ze szczyptą soli, ty wolisz gorycz grapefruitu. Usta

dryfują ku sobie. Kończy się na wymianie trofeów.

Nurt niesie nas na łagodne wody zgaszonych pragnień.

Już nie łączy nas nic - poza milczeniem ognia.

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: O poranku światło rozjaśnia cienie, Znalezione we śnie.Czas rozpalania ognia.,

Latest items:

Poetry

O poranku światło rozjaśnia cienie

Znalezione we śnie.Czas rozpalania ognia.

Latest comments:

contact with us