Latest items:

Poetry

	bukszpan
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (16)

latest best rating most commented

bukszpan, 22 may 2010

dansing

pewnego dnia zabłąkane światło znajdzie biorcę
i wpłynie w jego spojrzenia
leniwie rozciągając się od brzegu do brzegu

a kiedy odkryje że może jeszcze
przepłynąć przez złomowisko ze wspomnień
to wygnie się z rozkoszy

teraz trzyma się nieba
i podnosi ciśnienie

number of comments: 1 | rating: 10 | detail

bukszpan, 25 may 2010

dzisiaj

przytulam się do pustki
i szepczę jej imię
w promieniu pięćdziesięciu mil
powietrze roznosi tylko
jej zapach
kiedy wrośnie we mnie mocniej
nie uratuję się i zdechnę
jak bezpański pies

number of comments: 4 | rating: 9 | detail

bukszpan, 23 may 2010

zaufanie

nasiąkasz niebem
jak ziemia deszczem
lecz nie masz w sobie
błękitu ani nie wirują w tobie
planety

tylko jest próżnia
w której powstają dopiero
zalążki gwiazd i księżyc budzi się
do życia

a kiedy wszystko się wypełni
po same brzegi wtedy
odetchniesz pełnym słońcem
i zjednoczysz chmury

ale teraz napij się spokojnie kawy
i zjedz weselne ciasto
odpocznij

number of comments: 5 | rating: 9 | detail

bukszpan, 24 may 2010

Zabawka

wyspa rozrasta się i skrzypi
nanosi piasek na rzęsy
jak kobieta tusz

oddycha spokojnie jak Ajilon
po rehabilitacji
śmiechem drobnej Memi

przyzywa przyszłość
nie mogąc sobie przypomnieć
pierwszych słów

mimo tego wgryza się w sweter
i zostawia na wełnie
runiczne znaki

* Po lekturze Kołakowskiego

number of comments: 0 | rating: 9 | detail

bukszpan, 2 june 2010

droga

już nie błądzę jak dawniej
po odległych krainach
pełnych ciszy i smutku
jak kwiatów

lecz oddycham swobodniej
krążę sobie łagodniej
i obce mi ziemi tętnienie
bo nadeszło uspokojenie

i dopinam znów skrzydła
bo minęła zima
i rozkruszyły się sople
na sercu

więc nie będzie zimno
w mym wnętrzu
tylko cieplej i jaśniej
i być może się wszystko ułoży
jak w bajce

number of comments: 4 | rating: 8 | detail

bukszpan, 26 may 2010

Panaceum

podobni do księżyca
milczymy i wyginamy szyje
szukając edenu

a on skwierczy w nas
jakby chciał powiedzieć
że nie trzeba patrzeć daleko

wystarczy wystawić głowy
ponad kołnierz

number of comments: 7 | rating: 8 | detail

bukszpan, 23 may 2010

zapisane myśli

spalamy się
w atmosferze pokoju
gdzie wszystko graniczy z cudem

nawet to jak Ala zamiata podłogę
i zgarnia nas na szufelkę
a potem wyrzuca za próg mówiąc głośno
amen

pod wieczór wspomnienie szeleści tatarakiem
a jabłko spada daleko od jabłoni
na przekór naukom

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

bukszpan, 10 june 2010

perypetie

cóż mi jeszcze
los w darze przyniesie
bo do tej pory
przykrości okrywały mnie
jak koc
o każdej porze roku
zawsze zimne i obce
nie przyswajalne dla zmysłów
przyciśnięta do muru
jeszcze pewnie nie raz zapłaczę
teraz zło drzemie pod miotłą
więc ostrożnie wychylę się przez okno
żeby spojrzeć mu w twarz

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

bukszpan, 22 may 2010

przepaść

Wspominano starą kobietę,
która pozostawiona sama sobie,
nie myślała o przyszłości,
a wszystkie zdarzenia mieszały się
w jej głowie jak litery greckiego alfabetu.

Pamiętano, że śniła o wodzie
i koszeniu trawy. Dwie poplątane wizje
jak gałęzie wierzby szumiały niejednoznacznie
i wydobywały się przez usta na powierzchnię.
Gdy wieczorem zapadło się niebo;

niepostrzeżenie powrócono do bohaterki opowieści
ale w chałupce szumiały tylko paznokcie i włosy.
W kotle wrzała woda.

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

bukszpan, 23 may 2010

terror

Wskazywano na panią M.
Brudna i zarośnięta - mogła by być mężczyzną
i grać w piłkę na boisku. Tymczasem robiła na drutach
sweter dla siostrzenicy, która nie cierpiała wełny

i obrastała w czarną, lśniącą skórę.
Pani M. była pracownica PKO.SA
nie zważała na fochy córki siostry i dalej przędła, śpiewając
przy tym sprośne piosenki. Kiedy jej ciało

odmawiało posłuszeństwa, odkładała narzędzie pracy
i szła spać. Wtedy śniła o małym chłopcu, który
umarł w wieku trzech lat na krztusiec. Do tej pory
powiązani pępowiną, kołysali się, choć nie pamiętała

w rytm jakiej melodii.
A rankiem trzeba było zrobić dezynfekcję
i wywietrzyć pozostałości snu. Wymieść rzęsy

i żołnierzyka z rogu pokoju.
Teraz czuje chłód i parzy kawę.
Oddycha nierównomiernie.

number of comments: 0 | rating: 5 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: perypetie, łatwopalna, droga, życiorys, Rytuał, Atrakcje, dzisiaj, Panaceum, dzisiaj, Zabawka, zapisane myśli, zaufanie, terror, przepaść, granice między dobrem i złem, dansing,

Latest items:

Poetry

dansing

dzisiaj

zaufanie

Zabawka

droga

Panaceum

zapisane myśli

perypetie

przepaść

terror

Latest comments:

contact with us