Latest items:

Poetry

	Dorota
	PROFILE About me Friends (2) Poetry (15) Prose (1)

latest best rating most commented

Dorota, 22 july 2010

oddychaj mną

trzymaj mnie w ramionach,
bądź przy mnie tu i teraz.
zbuduj mi świat na fundamentach swojego serca

oddychaj mną.

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Dorota, 19 july 2010

ciągle szukam siebie
jak skarpetek , które wczoraj zostawiłam na krześle
a dziś ich nie ma
staram się szukać siebie w przeszłych chwilach
zatrzymanych na starych fotografiach
szukam siebie w książkach i zabawkach
historiach i uśmiechach
szukam zapominając o dniu dzisiejszym
zapominając o sobie
a przecież aby znaleźć siebie powinnam spalić wszystkie światy jakie mam za sobą
tym czasem wracam do nich
myślami o niech i o nim o tym i tamtym uśmiechu
szukam siebie w tłumie przyjaciół
pomiędzy smutkiem i radościom
szukam miejsca w którym zgubiłam duszę
teraz weź mnie za rękę i zaprowadź tam
gdzie będę ja
nie tamta
ta całkiem nowa
lecz czy kiedy odnajdziesz moje ciało.
będzie ono bezwładnie spalone na stosie starych momentów
wyssane z ducha?
czy jeszcze będę mogła wrócić?
czy może zostanie po mnie tylko marmurowa płyta
na miejscowym cmentarzu
na której nie będzie nazwiska
bo przecież nie można pochować kogoś kogo nikt nie zna.

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Dorota, 12 july 2010

odsuwam

przestaję
być dla ciebie.
odsuwam
się od świata, w którym grasz pierwsze skrzypce
moje
ciało staje się tylko moim ciałem
bez
uczucia twoje bliskości, twoich ust.
moje
myśli stają się zamkniętą przestrzenią, dla twoich
stałeś
się miłością, która nie potrafi we mnie westchnąć,

pomimo
tego,że inne wciąż we mnie krzyczą.

number of comments: 0 | rating: 8 | detail

Dorota, 11 july 2010

jestem

jestem-
bez jakichkolwiek myśli
bez uczuć, pomiędzy milionem dusz
bez zaciśniętych warg, z twarzą
pełną złości i buntu
istnieję bez serca, bijącego dla tej
jednej osoby
żyję bez rozmów o słońcu
patrzę na autodestrukcję świata jaki
ma mnie za nic
bywam -najczęściej nie dla siebie
jestem- zawsze nie dla ciebie

number of comments: 0 | rating: 6 | detail

Dorota, 10 july 2010

ostatni akt stworzenia

zostaliśmy stworzeni jako ostatni akt
nienawiści
nie zawierający epilogu
za to z wyraźną puentą
nienawiści i cierpienia
skazani na wieczne potępienie w
świecie bez uczuć
pełnego znieczulicy-
spójrz tam za oknem znów ktoś porzucił
marzenia jednej z cząstki świata.

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: moja miłości, ośmielę się, nie lubię., moje miasto, poranne słońce., ja i ty., dwa milimetry., ***, demon przeszłości, ***, oddychaj mną, ciągle szukam, odsuwam, jestem, ostatni akt stworzenia,

Latest items:

Poetry

oddychaj mną

ciągle szukam

odsuwam

jestem

ostatni akt stworzenia

Latest comments:

contact with us