carmen, 19 lipca 2012
Ciągle żyjemy jak na polu walki,
to wszystko jest takie trudne,
skończmy ten paradoks.
Udawanie uczuć.
Nic nie da sztucznie przyklejony uśmiech.
każdy ruch, gest, mówi swoje.
Podążamy w te same strony, choć są zupełnie inne
zbieramy kawałki naszego serca
by móc zacząć kochać..
Stąpamy boso po posadzce kłamstw.
Słowa wypowiadane tylko dla zysków.
Raniąc innych, ranimy siebie w niewidoczny dla nas sposób.
Potłuczone szkło leży bezradnie na podłodze.
A my rozsypani razem z nim, bezsilni..
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek
14 maja 2024
Wyznanie majoweArsis
14 maja 2024
Z dymem pożaruMarek Gajowniczek
13 maja 2024
1305wiesiek
13 maja 2024
PozostałośćArsis
12 maja 2024
Podróże bliskie i dalekieMelancthe
12 maja 2024
GniazdkoMelancthe
11 maja 2024
AntydepresantyMarek Gajowniczek
11 maja 2024
Przybycie niewiadomegoArsis
11 maja 2024
Chleb Diogénēsa CynikaVoyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky