Poezja

Ruiny 







Cięta kręta stal
linki drabinki
kolcze druty
bierz na cel i pal
zdradne mury
tej reduty

Kafle mono w szach
kible krany i zlewiki
bierz na cel i pal
w imię sztuki
w rytm muzyki

Szczotka miotła kij
śmietnik stary zardzewiały
na cel serią tnij
niech usłyszą 
twoje strzały

Twoje dzieło krach
jej ruiny zgliszcza twarze
wieści Edith Piaf
śmierć fabryki
twoich marzeń

Tylko cisza trwa
bez pokoi okien drzwi
bierze cel i gra
z gramofonu
"Dans ma rue"