Latest items:

Poetry

	eyesOFsoul
	PROFILE About me Friends (4) Poetry (105) Prose (12) Photography (3) Diary (10)

latest best rating most commented

eyesOFsoul, 26 january 2023

prze_szkoda

boję się że w moich oczach
odnajdziesz dom
że będziesz chciał w nim zamieszkać

a ja nie będę potrafiła
przestać wznosić murów
przez które trzeba będzie przeskoczyć

i w końcu
odbijemy się sobie
rzucając w przepaść

number of comments: 8 | detail

eyesOFsoul, 29 november 2019

tytuł roboczy

to co robisz tato
jest złe

wkładasz rękę pod spódnice
niepełnoletnich dziewczyn

wystawiasz ocenę
za ilość grochów
które pozwolą ci policzyć

na ciele - blizny
rozrywasz je codziennie
karmisz bólem

a one
zakładają bluzki
na lewą stronę
myślą(c) ile kropel
jeszcze na nie spadnie

number of comments: 2 | detail

eyesOFsoul, 25 november 2019

(jej) Ciernie

od lat ma
drzazgi wbite w dłonie
przygląda się im codziennie

kiedy zaczynają skrzypieć
z każdym słowem
wkłuwa (je) głębiej

jej życie jak obraz
wypadło z ram

znowu spróbuje pozbierać
resztki
siebie

zapełni we wnękach.

number of comments: 5 | detail

eyesOFsoul, 24 november 2019

Skrzydła (nie mam nic ponad)

"Pain!
Oh let the bullets fly,
oh let them rain..."
- Imagine Dragons

zdania
rozsypane po podłodze
chcą zawrzeć układ
i ustawić się w szyku

między zakamarkami
mieszka ich najwięcej

te niewypowiedziane
w kształcie przypominają gwoździe
przybite do krzyża

gdy ja znów tak po prostu
gubię pióra
wyrywasz je ze mnie siłą

próbujesz zlizać rdzę

number of comments: 1 | detail

eyesOFsoul, 23 november 2019

do Meredith

ona

zatrzymuje mój cień
na ścianie
zostają pasma nierówne rysy
coś na kształt ducha

który wyłania się z herbaty
i znika o czwartej nad ranem

zawsze piszę o kobiecie
z listów mamy
wiem że ma oczy
jak pory roku odległych galaktyk

znalazłam w nich kiedyś
drogę do ojca

teraz próbuję uwolnić siebie

/ tekst odświeżony, kwiecień 2013/

number of comments: 4 | detail

eyesOFsoul, 15 november 2019

bez sprzężeń

ona
introwertyk
sześćdziesiąt siedem kilo
przygnębienia

kolekcjonuje smutek
jego wielobarwność
trzyma pod powierzchnią

trzeba mocno w niej pogrzebać
by cokolwiek dostrzec

może ci się wydawać
że znasz ją
z jej słabych punktów
rysujesz szlak drogi mlecznej

a ona?

zaczyna się tam
gdzie ty kończysz

szukać.

number of comments: 9 | detail

eyesOFsoul, 14 november 2019

aorta

ona
kobieta
lat trzydzieści
metr siedemdziesiąt pięć
bólu

oddech
łapczywy ciężki
spazmatyczny
czasem
zależy od okoliczności

wygląda jakby miała tonąć
gdy nabiera powietrza
jej oczy bledną

zupełnie nie mogę odróżnić
ich barwy
kiedyś były zielone
pamiętam

jak stawiała pierwsze kroki
łapiąc z liści rosę
dziś upuszcza z siebie
resztki krwi

number of comments: 2 | detail

eyesOFsoul, 13 november 2019

ptaki

“Walcz, bo ja nie mam już szans…”
~ Sarius

słowa odlatują jak jaskółki
wybierając cieplejsze miejsce
niż dłonie

które są zbyt puste
by objąć czyjąś obecność

ona?

od dłuższego czasu
milczy

i stawia cicho stopę
poza krawędź ostatniego piętra
w którym mieszka.

chciałaby umieć latać.
lecz spada.

number of comments: 5 | detail

eyesOFsoul, 10 october 2019

O mnie

kolekcjonuję słowa
jak porcelanowe słonie
układam równo od brzegu do brzegu

czasem stłukę jedno
niechcący
czasem celowo rzucę o ziemię

przecież z rozsypanych liter
można ułożyć

"s i e b i e"

na nowo
spróbuję

number of comments: 3 | detail