Poetry

pocałuj mnie do omdlenia warg
do nieczucia języka
niech nasze języki zapłoną niegasnącym ogniem



wyswobodź z niewoli swetra
guzik za guzikiem
błądząc po złotych wydmach
uwolnij zamek szybkim ruchem ręki


za bielą prześcieradła w skąpym oświetleniu
odegram dla ciebie główny spektakl z Moulin Rouge
 
a potem



ubrana tylko w czerwień szminki będę twoją
Christine