Latest items:

Poetry

	idiota
	PROFILE About me Poetry (5)

latest best rating most commented

idiota, 12 may 2012

śnie który uczysz*

nie wiadomo czego - moja kobieta
dziecinnieje z podkurczonymi nogami na samym brzegu
zaraz wypadnie
za burtę

uratowana nie dochodzi łatwo
do siebie zabiera poduszkę
żeby umierać w gościnnym
jest bezpieczna - złość
utrzyma ją na powierzchni

rano ryczy żebym wstał
mogę spać spokojnie

* Jan Kochanowski

number of comments: 6 | rating: 24 | detail

idiota, 10 may 2012

obiecanki cacanki

zrób to - łatwo powiedzieć
kiedy na dłoni jeszcze szamocze się ptak
nie pofrunie jeśli go wypuścić
a chce pić jeść

gdyby były domy dla takich starych ptaków
ale są tylko klatki - nie pozwolę mu
umierać za prętami

jest jeszcze pies całkiem poza metaforą
o niego się nie martwię łatwo wzrusza
więc pewnie doczeka matuzalemowego wieku
ratlerków nad miską pełną współczucia

lubię swoją śmierć
cierpliwą i bezkrytyczną
czyta wszystkie wiersze
nie mówi że jestem idiotą
kiedy włażę w szkodę
z miłością wymalowaną na szczęśliwej
mordzie

number of comments: 6 | rating: 9 | detail

idiota, 10 may 2012

jedyny dobry uczynek

okoliczności zaświadczą przeciwko
mnie ze wszystkich stron światła
czerwone

kierowco proszę zrób to za mnie
odwróć się daj sekundę nie hamuj
gwałtownie jeszcze zabijesz
tych z tyłu a ja już biegnę
spotkajmy się dokładnie w pół
drogi widzisz jestem małym tchórzem
zostanę twoim świętym Krzysztofem
tylko przeprowadź

number of comments: 3 | rating: 14 | detail

idiota, 9 may 2012

no becz

mówię a wiem co
bom pasterz idiotów i idiotkę
też zawrócę żeby była jak rzeka
spokojna

polej łzy
"czyste rzęsiste"
może ostatni raz
zanim się zeschniesz od środka

weszłaś w szkodę
i kijem lata policzyli
głupia stara krowo
z sercem jałówki

number of comments: 5 | rating: 6 | detail

idiota, 9 may 2012

tak jestem idiotą

mądry człowiek w tym wieku poszedłby
na najbliższe skrzyżowanie albo na dziesiąte piętro
po śmierć w abonamencie by wziął z kabla
a ja czekam aż sama przyjdzie i jeszcze da się wyżalić
do żeber przygarnie

mądry człowiek by popatrzył do lustra
i podziękował za wizytę nieznajomym
a ja nie mogę się nadziwić stratom
chociaż wychodząc zostawili wszystko
nawet serce bije na miejscu

number of comments: 8 | rating: 18 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: śnie który uczysz*, obiecanki cacanki, jedyny dobry uczynek, no becz, tak jestem idiotą,