Poetry

okno2606
PROFILE About me Poetry (1)


2 march 2012

heroina

nieocenzurowana
część człowieka wycieka
zalewając pustą powierzchnię
krzykiem uciekającego ja

głosy obcego wymiaru
obrażające otoczenie
na własny rozkaz
odpychają żywych

ciało przed lustrem
zabiło duszę
w zimnym pokoju
grzebie ją w zdjęciach
katując cielesność
śmiercią na jawie

nie budzisz się
a ciemny teatr
chłonie świt

nie masz rąk
nie masz nóg
oczy wywrócone
karmią wieczny nie ból

krążenie jak ciemna tęcza
bez garnca złota
a z kielichem trującego jadu

NIE WRÓCISZ JUŻ !



other poems: heroina,

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1