Poetry

konopielka
PROFILE About me Poetry (2)


konopielka

konopielka, 24 january 2012

Już nie mogę

Nie umiem zabrać się do rzeczy.
Krzywy przedziałek, mlaskam,
gdy jem, siorbię, gdy piję.
I jeszcze sikam ze śmiechu.

Za przekroczenie granicy
płaci się pojedynkiem
albo strzałem w plecy.

Myślałby kto, że się modlę.
bym mogła pomyśleć myśli
albo klękam przed pochwalon.

Uformowane z kamyków nogi
nie czują bliskości z podłożem.

Kręcę się w kółko, bo swędzą
mnie uszy. Latareczki
rozświetlają skrawek nieba.


number of comments: 2 | rating: 17 | detail

konopielka

konopielka, 24 january 2012

puzzle

wszedłeś na piedestał
spadłeś
rozsypałeś się na cząstki
leżysz
rozrzucony po kątach
znikasz
słychać ostatnie jęki
wołasz
krzyk zamiera w odmętach
koniec
obrazy niespełnionych nadziei


number of comments: 2 | rating: 17 | detail


10 - 30 - 100



Other poems: Już nie mogę, puzzle,

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1