6 july 2011
W samo południe
idę koleiną zdarzeń
dwiema lewymi nogami
miedzą po swojej wsi
sołtysowa za oborą łuska
zmysł krytyczny
i leci regionalną gwarą
sąsiadko mój kretyn jełop
ciemniak po ofiarach losu
to ostatnia świnia
kwiecista lipa pęka z rozpaczy
a kot chucha dmucha
trze łapami po nosie
od smrodu klozetu z dech
gdzie komary rąbią dupę
samego właściciela
brzęczą; sołtysie czy ci nie żal
kryzysowej rolki
brzydoty okropnego wychodku
niczym długie zęby Drackuli
żądła na pobojowisku estetyki
wpijają się w ciało
aż czuję się nikim
obniżam poczucie wartości
toksycznym wstydem
mszyce żrą koper
i jeszcze coś zawodzi
szarą rzeczywistością
spadającą jak sęp
na dzieci kapitalizmu
zaminowane powierzchownością
nie mogę być prorokiem
we własnej wsi kiedy
krasula żuje trawę
4 november 2024
0411wiesiek
4 november 2024
Słucham jeszcze, jak ostatnieEva T.
4 november 2024
Pure As GoldSatish Verma
3 november 2024
Nie tak całkiem zielonyJaga
3 november 2024
0311wiesiek
3 november 2024
Listopad.Eva T.
3 november 2024
"Surrender"steve
3 november 2024
You Were Not Like MeSatish Verma
2 november 2024
światłojeśli tylko
2 november 2024
0211wiesiek