Prose

Janek upadł na zimną posadzkę. Matka, z drugiego pokoju usłyszała to. Pomyślała: "no tak, znów atak".
Okryła Janka ciepłym zielonym kocem i spokojnie czekała aż konwulsje miną. Po jakiś dziesięciu minutach, Janek wracał do normalnej świadomości. Mama wzięła go pod rękę i zaprowadziła na łóżku. Powiedziała: "leż zrobię Ci herbatę". Nie miał ochoty nic odpowiadać, nie miał chęci nic robić - pustka, otępienie, przygnębienie. Tylko to czuł.
Matka w drugim pokoju parzyła herbatę owocową. Zaczęła rozmyślać: " a może on nie bierze leków, albo pił alkohol. Jednak to niemożliwe, zawsze brał leki i omijał wszystkie używki, z alkoholem włącznie" Postanowiła, jednak dać mu trochę przestrzeni, a potem szukać przyczyn i rozwiązań.
Janek leżał na łóżku, matka postawiła na czarnym stole herbatę z dzikiej róży. Włączyła Jankowi cicho telewizor aby go trochę oderwać myślami, od przeżytego ataku. Przełączyła, na ulubiony kanał Janka - "Discovery". Janek zamknął oczy - zasnął.

-Dzień dobry Janku, rzekł lekarz do Janka - co cię tutaj sprowadza?
-Wczoraj miałem znów atak padaczki, nie wiem jak to możliwe...Przecież biorę leki, a alkoholu nie piję, nie wiem co robić
-Wiesz, Janek ta choroba mimo brania leków - może czasem powracać. Pamiętaj, jednak, że branie leków minimalizuje ryzyko ataków i niweluje intensywność konwulsji
-Wiem, tylko doktorze - te skutki uboczne, zwłaszcza senność i otępienie - bardzo przeszkadzają
- Musisz się z tym, pogodzić, nie widzę innego wyjścia. Masz jeszcze leki w domu?
-Tak, jeszcze dwa opakowania.
-Dobrze, pamiętaj - że stres może czasami uaktywniać chorobę. Masz jakieś stresy - w domu lub szkole?
-Raczej, nie - jednak szczerze mówiąc mam dylematy egzystencjonalne. Poza tym, czuję się gorszy, mniej wartościowy przez tą chorobę.
-Wiesz, to nieprawda. Jesteś wartościowym człowiekiem. Spróbuj poszukać, czegoś co będzie dla ciebie podporą i nadzieją w trudnych chwilach
-Spróbuje, doktorze. Dziękuje za rady.