Latest items:

older other poems newer

5 june 2013

żegnaj

Nie ufam ludziom
co znikają bez słowa.

Milczeniem mówią
"żegnaj"
by nie widzieć łez tych
których zostawiają.

Pozostają po nich
ślady na wycieraczce
niemy śmiech
niedomknięte drzwi
i niedokończone zdania.

To nic
że zegar wybija kolejną godzinę.

Serce pamięta tych
co już nie ma. 


other poems: oddech, te kilometry, w nocy, dziwne, zakręcona., serce, nic., pociąg, list do M., nasza ziemia, moja choroba, dziękuję, inne dzieci, nie umiem, żegnajcie, leć, rozmowa, ostatni raz, domek, dobranoc, śnieg, narkoman, morskie fale, sen, przeciąg, Romeo, zima ?, deszcz, razem, bądź, babcia, czarodziej, zaczekaj, ciemność, czekaj., piękna., . * . *, znikam, cichutko, po drugiej stronie lustra, komnata tajemnic, złota jesień, witaj Piotrusiu, wiedziałeś?, już czas., jak?, gdzie ja jestem?, jestem pijana., bieg z przeszkodami., dziękuję., to ja, żegnaj, koniec świata, spojrzenie, strach, dama, do dna, rozstanie, Moje, Przychodzi, Nie mów jej, nie ma, chcesz, Kochana i niekochana, Ty też, przyjdź.., NIE!, wyjeżdżasz, książę, śmierć, nie boję się, bajka, kochałam..,
 

Latest comments:

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1