23 february 2015
dziecielek
zmarzł za oknem
na gałęzi wróbelek
by zapłakały nad nim sieroty
czasu nie trzeba było wiele
lecz gdy one
tak ze smutku i samotności ćwierkały
burżuj jak szedł - tak poszedł dalej
Latest items:
other poems: rodzina, ~, z pamiętnika dziadka, dziecielek, bezradność, obojętni, spojrzenia, przyczyna, luty, samotność, Urządzenie?, z notatek zmęczonej żony, któryś raz, ero-tyk, czekam, siódmy, randka, drugi,
Latest comments:
30 june 2025
violetta
Moja siostra jest teraz na Korfu :) piękny wiersz:)
30 june 2025
Niezmiernie cieszę się:)
30 june 2025
Tak i są przeróżne:)
30 june 2025
ajw
Uwielbiam tę ulotność chwili..
29 june 2025
Jaga
Strach na postrach, a dlaczego?/ wróbel na pszenicy
29 june 2025
sam53
na jednym drzewie bardzo słodkie, a te późniejsze
29 june 2025
Podziękowanie to mało, ale dziękuję :)))
29 june 2025
Wokół kręgu :)
29 june 2025
Słoneczniki już kwitną :)
29 june 2025
A czereśnie wyjątkowo słodkie tego lata.
29 june 2025
Przepiękny wiersz, miło się czyta Twoje romantyzmy.
29 june 2025
Taka upór jest w wierszu:)
30 june 2025
wiesiek
29 june 2025
wiesiek
27 june 2025
Jaga
26 june 2025
Atanazy Pernat
26 june 2025
Atanazy Pernat
23 june 2025
ajw
21 june 2025
Jaga
21 june 2025
wiesiek
18 june 2025
Jaga
16 june 2025
wiesiek