23 february 2015
dziecielek
zmarzł za oknem
na gałęzi wróbelek
by zapłakały nad nim sieroty
czasu nie trzeba było wiele
lecz gdy one
tak ze smutku i samotności ćwierkały
burżuj jak szedł - tak poszedł dalej
Latest items:
other poems: rodzina, ~, z pamiętnika dziadka, dziecielek, bezradność, obojętni, spojrzenia, przyczyna, luty, samotność, Urządzenie?, z notatek zmęczonej żony, któryś raz, ero-tyk, czekam, siódmy, randka, drugi,
Latest comments:
8 november 2025
violetta
Piękna i namiętna jesień :)
8 november 2025
Wszyscy pochodzimy od tych samych małp, a były
8 november 2025
Doprawdy:) Taka spokojna dusza ze mnie:)
8 november 2025
Weronika
Weźcie smolny pęk łuczywa, stawcie w środku
8 november 2025
Przez kogo?
8 november 2025
Jaga
Błękit wysycony listopadowym słońcem :)
8 november 2025
Suszą się po deszczu.
8 november 2025
smokjerzy
i wkleiła się w błękit...:))
8 november 2025
jeszcze wcześniej były niezidentyfikowane obiekty
8 november 2025
Belamonte/Senograsta
ogólnie to niezłe z Ciebie ziółko :-)
8 november 2025
Piękna jesień wyłania się z wiersza. Cóż,
8 november 2025
Orzech wypadł podczas zrywania :)) A ł skórkę
7 november 2025
wiesiek
7 november 2025
Jaga
6 november 2025
wiesiek
5 november 2025
wiesiek
5 november 2025
wiesiek
4 november 2025
Jaga
3 november 2025
wiesiek
2 november 2025
absynt
2 november 2025
wiesiek
2 november 2025
ajw