23 february 2015
dziecielek
zmarzł za oknem
na gałęzi wróbelek
by zapłakały nad nim sieroty
czasu nie trzeba było wiele
lecz gdy one
tak ze smutku i samotności ćwierkały
burżuj jak szedł - tak poszedł dalej
Latest items:
other poems: rodzina, ~, z pamiętnika dziadka, dziecielek, bezradność, obojętni, spojrzenia, przyczyna, luty, samotność, Urządzenie?, z notatek zmęczonej żony, któryś raz, ero-tyk, czekam, siódmy, randka, drugi,
Latest comments:
18 september 2025
jeśli tylko
wieczór coraz dłuższy..
18 september 2025
Weronika
Bałwochwalcze pielgrzymowanie do bram piekielnych.
17 september 2025
Po raz.
17 september 2025
smokjerzy
cenna informacja, aczkolwiek o wiele bliżej
17 september 2025
Zero do zera z autowskazaniem.
17 september 2025
Nasza pustka, czyli Pustka Lokalna to zaledwie
17 september 2025
nawet poezja tyle nie mieści - jest zależna
17 september 2025
z tego wynika, że przeszłość skończy się,
17 september 2025
wkrótce Jasiowi zabraknie motylków...
16 september 2025
sam53
Wszystko jest możliwe, tym bardziej w Poezji
16 september 2025
Obserwowanie galaktyk, to patrzenie w przeszłość.
15 september 2025
Złoto zmieniło się w ołów, bo alchemik niezbyt
17 september 2025
wiesiek
16 september 2025
wiesiek
16 september 2025
absynt
16 september 2025
absynt
15 september 2025
wiesiek
14 september 2025
wiesiek
13 september 2025
wiesiek
12 september 2025
wiesiek
9 september 2025
absynt
9 september 2025
ajw