Latest items:

Poetry

	Jacek Lasota
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (12)

latest best rating most commented

Jacek Lasota, 26 july 2014

ssak

nie myśli o niczym

nie pytaj co czuje

wypchany rządzami

lunatykuje

jestem tylko zwierzęciem

odczuwam przyjemność

gdy piję, jem, rucham

niepotrzebne skreślić

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Jacek Lasota, 15 february 2014

"Poltergeist"

możesz zrobić ze mną wszystko
odreagować wspomnienia
nie będziemy o tym rozmawiać
oddaj mi swoje uzależnienia

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

Jacek Lasota, 7 march 2013

ranny poranny ryj
w lustrze mniejszy wstyd
zdrowe, blade tłuste
rysy, rysy, rysy

nabiorą kształtu gdy
człowiek, praca, tryb
1500 bodźców
wstyd, wstyd, wstyd

20 środków dziennie
w środku się rozkłada
reszty nie przewidzę
nadzieję pokładam

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

Jacek Lasota, 22 january 2013

Gad

po co gadać
na próżno nadawać
lepiej odbierać
oddychać i słuchać

przyjechać motorowerem
wystać na koncercie
udawać cudzoziemca
mieć inne zajęcie

każdy pretekst jest dobry
ja muszę już spadać
udaję że Cię nie poznałem
byle nie gadać

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

Jacek Lasota, 6 january 2012

Old boy

bezsenność wypisana na twarzy
w wersji dla palących
wzrokiem szuka kobiet
atrakcji potrzebujących
przez szklankę w ścianie słucha
co robią sąsiedzi
to jest lepsze niż seriale
przez judasza wzrokiem śledzi

czekanie na stan
z przedostatniej wiosny
czekanie na ulge
rozbrojonej miny
milczenie w słuchawce
choćby symboliczne
czekanie na słowa
nawet nieliczne

policzył do stu
posłuchał sobie szumu
przylutował styki
na złączach rozumu
wyrobił normę
w piciu do lustra
pozwala sobie marzyć
o chętnych, tłustych ustach

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

Jacek Lasota, 28 august 2011

Chcę

Nigdy się nie zestarzeć
Nigdy nie sczeznąć
Wycisnąć jak owoc
Życia pojemność

Zaspokoję, wydoję
Swoje niepokoje
Ile się da nabroję
Więcej niż dwoje
Ciężej niż tonę
Prędzej niż „moment”

Odpowiedzialności nie biorę
Ani nikogo
W swoją obronę

Znieczulone sumienie
Amnezję mieć
Radowaś się
Chce ! chcę ! chcę !

number of comments: 0 | rating: 7 | detail

Jacek Lasota, 1 november 2010

Gluchy

Nie słyszeć telefonu
Zapomnieć adresu
Zasypiać codziennie
Bez uczucia stresu
Wtopić się w tłum
Tysięcy mrówek
Oczyścić sumienie
ze wszystkich wymówek

Chciałbyś się zadurzyć
Przez chwilę poczuć
Wyjść poza ramy
Od szczęścia odpocząć

Nie wychodzić z domu
Zapomnieć się ze słońcem
pozbyć się strachu
być na „Ty” ze świata końcem

number of comments: 1 | rating: 7 | detail

Jacek Lasota, 30 may 2010

Milczenie

Krzyczenie nic nie da
Już więcej milczenie
Ja jestem czarnym
Ty białym
Nie rozumiemy siebie
Zaspokajamy ciszę

Rasa nic do tego nie ma
Ani preferencje seksualne
Nie mieszaj w to polityki
Tylko nienormalne jest normalne

Zaspokajamy ciszę
Nie rozumiemy siebie
Ty białym
Ja jestem czarnym
Już więcej milczenie
nie da nic krzyczenie

number of comments: 0 | rating: 6 | detail

Jacek Lasota, 30 may 2010

Wyjście

Na skup złomu oddaj rozsądek
Odstaw od piersi
Spokój i porządek
porzuć dowody
świadectwa pogrzeb
przeszłości odegraj
ostatni koncert

Daleko od myśli współczesnej
Nie mieszczę się w ramach mody, nareszcie !
Nabiłem broń, wyważyłem drzwi
odrzuciłem symbole, konieczność czci

Uwolniony od limitów
Pękły wątpliwości
Na zawsze pozbawiony
bagażu ludzkości

z reguły łamać reguły
porządnie zachwiać porządek
spokojnie zakłócić spokój
na końcu niech będzie początek

number of comments: 0 | rating: 7 | detail

Jacek Lasota, 30 may 2010

Zły Porucznik

wszelkie przeciwbólowe środki
zużyłem, wykorzystałem
wiele wytrychów między nami
tak dobrze udawałem

tęsknota
wyczekiwana latami
stała się bezimienna
i krzyczy za kratami

To nie jest przypadek
Nawet gdy wiszę na tarczy
Do której celujesz
Moja dusza wciąż tańczy

Odnajduję losu fart
Odpuściłem wam już raz
Choc niewiele czuję
Nienawidzę was

Kto by pomyślał
Że najdłuższe dni
Trzymasz tylko dla siebie
Nie oddajesz żadnej chwili

Ale jeszcze wszystko odwrócę
Oprzytomnieje
Kiedy zanurzę się po uszy
W twoim ciele

pomiędzy talerzami
świątecznymi nakryciami
zaplątałem stres
wokół palców wije się

Pełznie po mnie
Syczy spokojnie
słodko

nie myśl
żałować na mnie
jadu
królowo życia
królowo gadów

chwilę tą ozłocę
z całoroczną wódą
go wypocę

wybełkoczę
wykaraskam
i wywiozę z mego miasta

na plantację
stresu , złości
aż do daty
przydatności

number of comments: 0 | rating: 7 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: ssak, "Poltergeist", Treść, Gad, Old boy, Chcę, Gluchy, Milczenie, Wyjście, Zły Porucznik, ?, Letarg,

Latest items:

Poetry

ssak

"Poltergeist"

Treść

Gad

Old boy

Chcę

Gluchy

Milczenie

Wyjście

Zły Porucznik

Latest comments:

contact with us