25 october 2010

Droga

Umysł wolny od stałego wyobrażenia o kimś,
kto czyni coś dla kogoś innego, jest jak słońce
promieniujące samo z siebie*


Staram się wejść tam gdzie nikt
już nic dla kogoś nie robi.
To etap wspinania się na trudny szczyt.
Są przerwy kiedy na prawdę dalej nie mogę.
Śpię częściej.
Jesień - właśnie nią idę.
Przeczuwam zaledwie
że inni mogą iść również - po stronie
przeciwnej lub obok
więc czasem rękę podaję, by się trzymać.
I tak powiem: na szczycie
już nie będę sobą - popatrzę w dolinę
nie swoimi oczyma 
jak słońce, które zachodzi
za różowy
horyzont.


*
lama Ole Nydahl


Krzysztof Kaczorowski (papayaii),  

"...by się trzymać..." Bardzo dobry wiersz.Droga trudna i niebezpieczna, trzeba strzec swojego serca,by zdrowy egoizm nie zmienił się w bestię. Naprawdę wartościowa treść wiersza.Dziękuję.;-)

report |

skomasowana,  

oto chodzi żeby całkowicie się go wyzbyć i poczuć się jak wszystko i wszelkie - być -------- dzięki za odwiedziny pozdraviam:)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1