Latest items:

Poetry

	Wera
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (8)

latest best rating most commented

Wera, 28 october 2015

Kropelka

Kropelka w kapeluszu
Kawałek smutku
ukrojony jak tort
Plastikowy widelec
Papierowy talerzyk
I ja
taka głodna
Tylko to dostałam
Skosztuję...
...nic nie tracę
A kropelka...?
Spływa po kieliszku
Taka dostojna
Taka silna
Taka męska

number of comments: 5 | rating: 3 | detail

Wera, 25 november 2013

Dalej

I tak się mści
    Zniszczona
        Pozbawiona kształtu
Została cieniem
             Splunięciem idioty
                          Moim alter ego
        Urojony pomarańczowy świat
Kapie z pestki
    Moge Cię oskarżyć o wszystko
       Od puszki Pandory po niedobór witamin
           Od głowy Berlioza po spóźnienie pociągu
               Od bicia serca po spotkanie ze smokiem
                           Zniszczę Cię
    Zobaczysz
Wykrwawię Cię z moich żył
             Spotkamy sie w innym świecie
    Znów przeciwko
                     sobie

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

Wera, 2 march 2012

Powrót

I znów ona
      prześladuje
                krzywdzi
                          patrzy
   Nawet nie wie
              jak to boli
Rozpada się niszcząc wszystko
             dobro zło
                nikt jej nie oponuje
Zostawia pustkę
    wszechogarniającą pustkę
        czarno-białą rzeczywistość
puste oczodoły
                Każe podążać za sobą
                        bo
    jest narkotykiem świata

            Wykorzystuje nas...
To koniec
   Już się nie toczy...

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

Wera, 12 june 2011

***

świat spisywany ołówkiem
odmierzany czarnymi punktami...
                                                     ...to z drugiej strony
przypływy sił
odpływy słów
           wszystkie leciutkie słowa
                                 Tam
   Venus z Milo wyciąga
                 odcięte ramiona
Newton zbiera jabłka
                     - częstuje Ewę
to miejsce
         którego nie ma
            nie istnieje
                 ...
              bo w nim jest cały świat
                                       ze skrzydłem nietoperza i ostatnią łzą

number of comments: 1 | rating: 10 | detail

Wera, 15 march 2011

Dziś

I poszedł dalej
zostawił obgryzione do krwi paznokcie
         podrapane dłonie
    niszczące siebie
                                bo
                     ,,nie dały rady''
łzy szaleństwa
            nad poległą duszą
zostawił beznadziejność uśmiechu
          lubieżnej dziewczynki
Spływa
      profanując
Obrazy Życia
           niszczy freski i malowidła
                  zabawia się biblijnym językiem
    rozbija glinianą nadzieję
                          ogonem diabła
   i szepcze
       ,,potrzebuję złego"

number of comments: 8 | rating: 9 | detail

Wera, 5 december 2010

Jesień

chciałam żeby spadł śnieg
                   taki zwyczajny
żeby zasypał tęczę
                słów
        i
gestów
   dziś już
               czarno-białą
            ale kiedyś tak piękną
     żeby zasypał
pociętę ręce
serce które wyrwane z ciała
          wciąż bije
nadzieję która
       tak smutno powtarza
   ,,a nie mówiłam''
...........................
nie spadł
    znów przyszła słotna jesień
           a ja nie mam
parasola

number of comments: 1 | rating: 9 | detail

Wera, 8 september 2010

* * *

Pomarańcza
    ale przecięta
Toczy się kaleka
             po stole
Niszczy miasta
         i
           cmentarze
Miażdży tych ,,co ratują świat"
         zachłystują się nią
Mistrzowie
Wielcy i
Potężni
               Jak chcesz
     to jej spróbuj
         Kwaśna niczym ocet
    Zachłanna niczym ręka Judasza
                      Okrywa nas
                                   złością
                                         pokoleń
                                               Uważaj bo to pomarańcza

number of comments: 2 | rating: 17 | detail

Wera, 7 september 2010

Pomarańcza

Wycięta skalpelem
                  źrenica
             toczy się po stole
Wyłyżeczkowane sumienie
Zszyta dusza
Strzaskana czaszka
          Pamiętasz jeszcze świat?
          ten czarno-biały
          film
    bez Chucka Norrisa i Schwarzeneggera
               bez Matki-lalki
       ołtarza-puszki
                                     beze mnie...?
          Gdy kusiło jeszcze zło
      Smakowały usta
          a dłonie
               chwytały
                   kaleczące liny?
Nie wzbudzaj poczucia winy
                  To nie pomarańcza

number of comments: 3 | rating: 13 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: Kropelka, Dalej, Powrót, ***, Dziś, Jesień, * * *, Pomarańcza,