4 september 2010

Exodus Ultima Thule

Chociaż chmury tak odległe, chociaż młode uschły drzewa,
Kroki drobne, pod nogami skryte kłody i wzniesienia.
Ptak jest niemy, już nie śpiewa, nawet echo pochowane,
Wszystko u stóp mych spoczywa, lecz nie żyje – zajebane!
Uśmiercone przez krzyk piekieł kreujący realizmu
Wielką ścianę nie do przejścia dla serca, piękna umysłu.
I ja padnę lecz bez walki swego świata nie opuszczę,
Najpierw zniszczę swoje ciało, wy zniszczycie moją duszę.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1