6 may 2010

Ławka

trzeba zawsze myśleć o tym, co się pisze
dwa razy przeczytać i zrozumieć siebie
ślad kredki pozostanie pod drewnianym stołem
i ,,idę do zakonu" obok ,,kocham Piotrka"

to wszystko co zostanie będzie zapisane
nawet jeśli nie zawsze nie do końca jasne
wartości na pulpitach uniwersyteckich
ławkowe non omnis moriar

jak guma do żucia zostaną napisy
na wszelki wypadek gdyby zapomniano
przeczytasz gdy umrze że cię kiedyś kochał
i jak bardzo ci nie mógł tego powiedzieć



other poems: Ławka,

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1