22 september 2011
nr.28
Ta część zmielonego uśmiechu
Rozsypana na podłodze
Przenosi bakterie przeciągu pomiędzy szpary desek
Coraz bardziej lepka i przestrzenna staje się obecność
Na bruku pokoju
W oknach wojny
Latest items:
other poems: To jest ten czas, CZWARTEK, Śpisz, Pani prosi pana, Odejście od śwatła, nr.28, Na ławce, nerwica serca cz.3, nerwica serca cz.2, nerwica serca, 27, spowiadająco,
Latest comments:
7 october 2025
tetu
O! widzę, że zabolało, a nic na to nie wskazywało. Policzyłam
7 october 2025
Ajw, dziękuję za wizytę i komentarz. Pozdrawiam.
7 october 2025
sam53
tytuł bardzo optymistyczny, niestety żyjemy
7 october 2025
Zawsze próbuje odnaleźć w człowieku jego
7 october 2025
Belamonte/Senograsta
dzis jestem zmeczony i wiersz wydaje mi sie poplątany,
7 october 2025
wszystko dookoła smutne... :)
7 october 2025
przekornie ale tak bywa... :)
7 october 2025
ais
Byłby dobry limeryk z tego :)
7 october 2025
Błękit w oczach i łagodność w sercu. Ślady
7 october 2025
Dla mnie wiersz zaczyna się od 2 i kończy cudowną
7 october 2025
Nie, już nie próbuję. Aplikacja zwana Życie
7 october 2025
Ta hejterka to aplikacja, wiesz o tym Belamonte,
7 october 2025
wiesiek
6 october 2025
wiesiek
6 october 2025
ajw
5 october 2025
wiesiek
4 october 2025
wiesiek
4 october 2025
ajw
4 october 2025
ajw
3 october 2025
wiesiek
3 october 2025
Jaga
3 october 2025
ajw