25 september 2020
2020-09-25
Tato
Takiego wesołka jak mój Ojciec nie znał nikt. Potrafił biec pół ulicy za porwaną przez wiatr gazetą.
Zbierać dziwne kamyki o różnych kształtach i chować do magicznej szuflady. Do szuflady tylko on miał klucz. Wieczorami z jego pokoju unosił się zapach farby. Chyba malował. Jako dziecko próbowałam podpatrywać przez dziurkę od klucza. Nic nie było widać. Palił jak smok. Tylko ściana dymu. Wyobrażałam sobie jego farby rozłożone na starym ręczniku i... kamyki przyniesione z lasu, wyciągnięte z ulicznego rynsztoka lub znalezione na plaży. Zawsze się uśmiechał i szturchał mnie łokciem kiedy coś przeskrobałam. Kiwał palcem ale później... i tak śmieliśmy się rubasznie. Kochał mnie taką jaką jestem. Ot cały mój Stary. Wałkoń i Trzpiot, dziecinny Dziwak. W najdziwaczniejszym przedmiocie odnajdywał duszę. Nadawał jej inny kolor. Te farby... Lubił mieszane kolory. Kiedyś stworzył dzieło sztuki z dawno zapomnianej starej pozytywki z lustrem. Mam ją. Ot tak. Na pamiątkę po szalonym, roztrzepanym, niesamowitym i najlepszym Tacie jakiego można mieć.
Mama jest surowa jak na silną babę przystało. Uśmiecha się, czasami karci ale jest. Pomaga mi zawsze.
30 april 2024
3004wiesiek
30 april 2024
Justice PureSatish Verma
29 april 2024
AmnesiaSatish Verma
28 april 2024
Pan pokląskwa w ostatnichJaga
28 april 2024
CompromisedSatish Verma
27 april 2024
Uśmiech z trawkąJaga
27 april 2024
By KissesSatish Verma
26 april 2024
2608wiesiek
26 april 2024
The EntitySatish Verma
25 april 2024
2504wiesiek