17 september 2012
usiądź przy mnie
usiądź przy mnie
jak ciemne są twoje oczy
mgły nieświadomości
opływają duszę
trudno odnaleźć drogę
krążę wokół
tych samych miejsc
zobacz
zwalone schody
pozostał
tylko próg
a drzwi wciąż otwarte
Latest items:
other poems: Ustronie, usiądź przy mnie, Tęsknota, bo, serca, tworzysz, Tak będzie, Gdy widzę, Opiekun, Na krawędzi czasu, Kosmos, skąd wiesz..., MOJE MIASTO, bo gdyby..., jestem,
Latest comments:
22 december 2024
Jaga
Hen wysoko gwiazdy świecą/ w każdej porze
22 december 2024
Dziękuję i wzajemnie wszystkiego dobrego :)
22 december 2024
violetta
Ciepłych, Zdrowych i Wesołych Świąt :)
22 december 2024
Może odzywają się echa przodków :)
22 december 2024
I dla Ciebie Weroniko, która jeszcze :)
22 december 2024
Belamonte/Senograsta
piękna
22 december 2024
czyli ośmiornice są przodkami ludzi
22 december 2024
poeta powinien zmieniać majtki
22 december 2024
Ach, a ja miałem taką teorię, że to echa
21 december 2024
Weronika
Dobrych Świąt, Wszystkim którzy jeszcze!
21 december 2024
I czytam, fajne te opowiadania
21 december 2024
Dla wyglądu i samopoczucia:)
22 december 2024
wiesiek
21 december 2024
wiesiek
21 december 2024
Jaga
20 december 2024
wiesiek
19 december 2024
wiesiek
18 december 2024
wiesiek
17 december 2024
jeśli tylko
17 december 2024
jeśli tylko
17 december 2024
wiesiek
16 december 2024
wiesiek