17 september 2012
usiądź przy mnie
usiądź przy mnie
jak ciemne są twoje oczy
mgły nieświadomości
opływają duszę
trudno odnaleźć drogę
krążę wokół
tych samych miejsc
zobacz
zwalone schody
pozostał
tylko próg
a drzwi wciąż otwarte
Latest items:
other poems: Ustronie, usiądź przy mnie, Tęsknota, bo, serca, tworzysz, Tak będzie, Gdy widzę, Opiekun, Na krawędzi czasu, Kosmos, skąd wiesz..., MOJE MIASTO, bo gdyby..., jestem,
Latest comments:
3 september 2025
supełek.z.mgnień
Ładnie pozuje.
3 september 2025
Natura wie co robi. :)
3 september 2025
:)
3 september 2025
Dziękuję.
3 september 2025
Dziękuję. :) Z tą twórczością bywa u mnie
3 september 2025
smokjerzy
przecie ból zasnął...:))
2 september 2025
Jaga
Bolesny.
2 september 2025
Prawda, choć natura cały czas zarzuca sieci.
2 september 2025
I dobre i złe wspomnienia.
2 september 2025
Do nienawiści też już blisko ;)
2 september 2025
Wszystko mieści się w granicach fantazji :))
2 september 2025
Coś w tym jest, pamiętam wyraźniej dzieciństwo.
2 september 2025
wiesiek
1 september 2025
wiesiek
1 september 2025
Jaga
29 august 2025
Jaga
29 august 2025
ajw
28 august 2025
absynt
27 august 2025
absynt
24 august 2025
absynt
24 august 2025
absynt
18 august 2025
Jaga