2 april 2011
Matnia
Zagubione ścieżki
Zagubione drogi
zaplątane
zagmatwane życie
Pętla zaciska się
Węzeł gordyjski
Trudno wybrnąć
życie ciąży
bardziej niż
niewoli pęta
a jednak trwam.
Sara.TOG.
Latest items:
other poems: Wiesz, Czekam, Jesteś, Zaskoczony, TATA, Poranek, Maj, IDĘ, KIM, Podróż, Jeszcze raz, Jesteś, tak szybko, C Z A S, Panie, Twarz, Psi los, Nie teraz, Chwila, A jednak, Dopadła, Przyjechałeś, ***CIEMNOŚĆ***, Matnia, WENUS,
Latest comments:
1 august 2025
violetta
Mech bardzo powoli rośnie:)
1 august 2025
Życie pochłania. Piękny wiersz.
1 august 2025
sam53
grzyby porastają wszystko, mech to już wyższa
31 july 2025
Bezka
Cudny klimat
31 july 2025
Ewa, aż zabrakło mi słów
30 july 2025
AS
mistrzostwo...
30 july 2025
przywiera do kości ten Wiersz...
30 july 2025
Bardzo fajne
28 july 2025
Łukasz Radwaniak
Temat stary, ale jary i dorze potraktowany:)
27 july 2025
Jaga
Dla mnie trwa w każdym aspekcie. A deszcz i
27 july 2025
Wrona siwa :)
25 july 2025
bez początku bez końca...brzmi bardziej tajemniczo
31 july 2025
absynt
31 july 2025
absynt
30 july 2025
absynt
29 july 2025
wiesiek
28 july 2025
Jaga
28 july 2025
absynt
27 july 2025
wiesiek
26 july 2025
wiesiek
21 july 2025
ajw
21 july 2025
wiesiek