Latest items:

Poetry

	fargo17
	PROFILE About me Poetry (3)

latest best rating most commented

fargo17, 2 march 2011

"Matka"

(9.11.2010r.)

Fale jej włosów
Jak zboże złociste
Oczów błękit
Jak niebo spokojne
Uśmiech promienny
Jak letnie słońce

Ona tuli mnie w ramiona
Znika strach i obawa
Jej głos jak jedwab
Odpędza demony
I już jest dobrze
Znika ból i cierpienie

Jeyna taka na świecie
Nikt jej nie zastąpi
Serca tak wyrozumiałego
Jak serce matki
Nie znajdziesz nigdzie

Ona mą przystanią
Gdy nadchodzi mrok
Jej miłość leczy rany
Na sercu i na duszy...

number of comments: 0 | rating: 13 | detail

fargo17, 2 march 2011

"..."

(7.12.2010r.)

Zrzuć na me barki to brzemienie
Daj mi swój smutek i cierpienie
Oddaj mi zdrój Twych łez do wylania
Uwolnij swoją duszę od wiecznego łkania

Wolę cierpieć po stokroć
Byleby świat nie cierpiał
Wolę tysiąc razy umierać
Byleby świat nie zginął
Wolę wylać morze łez
Byleby niebo przestało płakać

Jeśli w cierpienie swą duszę przyoblekasz
Jeśli na zbawienne zapomnienie czekasz
Daj mi swoją dłoń, a smutek ze sobą zabiorę
Do krainy umarłych tę wieczną ludzką zmorę

number of comments: 0 | rating: 14 | detail

fargo17, 2 march 2011

"Kim jesteś?"

(11.02.2011)

Kruche i blade
Porcelanowe laleczki
Ich chłodne spojrzenia
Twarze bez wyrazu
Sztuczne uśmiechy

Łatwopalne i martwe
Drewniane marionetki
Co nagle ożywają
Pociągane za sznurki
Przez Przeznaczenie

Twarde i wojownicze
Ołowiane żołnierzyki
O niezmiennym spojrzeniu
Na kamiennej twarzy
Z karabinem w ręku

Kim więc jesteś, człowieku?
Lalką, marionetką czy żołnierzem?
A może jesteś sobą?

number of comments: 2 | rating: 22 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: "Matka", "...", "Kim jesteś?",

Latest items:

Poetry

"Matka"

"..."

"Kim jesteś?"

Latest comments:

contact with us