27 stycznia 2011
pędzlem zapisane
wiersz zainspirowany obrazem „ Babie lato „
                          Józefa Chełmońskiego 
 
 
lata cień oplata strudzoną postać
spokój łagodne kreśli smugi
w sielski obrazek smutek się zakradł
każdy spokojnym spogląda wzrokiem
i tylko myśli szybują ku górze 
śledzone czujnym wzroku tropem
 
jak że teraz jest już inaczej
spokój poszarpany głośnym kombajnów
głosem
cóż nam zostało z tych lat złoconych
kłosem
chwila zapisana pędzlem w sercach
naszych 
uwiedzionych tamtym widokiem 
 
jak pogodna chwila dostępna
w mroku codzienności
31 października 2025
smokjerzy
30 października 2025
absynt
30 października 2025
ais
30 października 2025
ais
30 października 2025
wiesiek
29 października 2025
violetta
29 października 2025
sam53
29 października 2025
wiesiek
29 października 2025
Yaro
29 października 2025
sam53