Poetry

ksywka na fundamentach szklarni pod Elblągiem
miał facjatę w kolorze win owocowych
z ogromnym organem powonienia
węszącym za kimś do pary nienasyconej

najmłodszy poręczny jak przeliczeniowe pół metra
na długość różowej elektrody i pudelka zapałek
szybko przejąłem jego rozkładówki malunki techniczne
z kanciapą w cieniu chłodni kominowych

nieświadomy pełnej kondensacji uczuć
pięknej operatorki bloku pod pełną mocą
lat z dwudziestym stopniem zasilania
tak że mogłem wejść w soki jej ogrodowej brzozy z posagu
i pewnie by zaszła ze mną poza odśnieżony telewizor

ostatni raz minęliśmy się w pasażu handlowym
byłem zaniedbany zmęczony uściskiem debetu
jeszcze jedna która odkłoniła się w odnawialnym żalu
bez satysfakcji