18 february 2014
Poranek
Zaspane słońce o poranku wstaje
swym blaskiem ożywia
otulone w płaszcz mgły gaje
i świerków igliwia
Budzi się poranek prósząc srebrną rosą
mgła opuszcza gaje
ptaki ożywione pieśni czar roznoszą
na wszystkie rozstaje
Latest items:
other poems: pisarz, Przemijanie, Romantyczna noc, Wiosna, Poranek, Szczęście, Mija czas, Zurawie, Róże, Zachwyt, Czy doceniasz,
Latest comments:
25 july 2025
sam53
może w sierpniu będzie lato.... :)
25 july 2025
kiedyś to był błękit, teraz jakieś to niebo
25 july 2025
violetta
Piękny nastrój:)
25 july 2025
Ach:)
25 july 2025
AS
w życiu nie widziałem tak genialnej miniatury;
25 july 2025
Jaga
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Już po dwunastej...
24 july 2025
Weronika
Skończony, co się zowie.
24 july 2025
świetny, dowcipny tekst :) a jednak wzrusza
24 july 2025
Jeśli klamot sam zauważył że stał się klamotem,
24 july 2025
A będzie jeszcze gorzej.
25 july 2025
wiesiek
24 july 2025
wiesiek
23 july 2025
wiesiek
22 july 2025
wiesiek
22 july 2025
ajw
21 july 2025
ajw
21 july 2025
wiesiek
20 july 2025
wiesiek
19 july 2025
wiesiek
19 july 2025
ajw