Poetry

pamiętasz przepych trzcin kasztanowych włosów
wnyki zastawione na  pożarcie snów
***

zardzewiałe gałęzie bezsilne
gryzą  kończyny zostawiając spuchnięte łyka

bez (senność) nie zakwitł tej wiosny
           za smutno było
w ogrodzie
 
zostańmy tu w popłochu gęsich stad
w przelocie baranich chmur