Poetry

senjawa
PROFILE About me Friends (1) Poetry (20)


16 january 2013

my

dwa strzępy człowieczego bytu
żyją strzępiaście na codzień
zaspokajają głód i pragnienie
zwykli jak każdy przechodzień
daleko im do ideałów
mają marzenia i serce
usiąść razem do stołu
każde z nich pragnie i nie chce
daleko jest do siebie
ot na wyciągnięcie ręki
która utknie w pół drogi
gdy dystans przebywa maleńki




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1