12 february 2012
Monolog
trzy dni które wstrząsnęły światem
odrobinę się boję
jej
niczyj
swój
dalej niż krople wody
w szklance
– rozmazane plamy
snuję się
marzeniami
o lataniu
pływam
widzisz?!
nie bolało
Latest items:
other poems: Martwa natura, Rozrywka, Logika, Bezkres i nic, Najpiękniejsza dziewczyna w mieście, Łakomstwo, Gra, Chwila, Monolog, Udawanie, Marność, Po omacku,
Latest comments:
25 july 2025
sam53
bez początku bez końca...brzmi bardziej tajemniczo
25 july 2025
może w sierpniu będzie lato.... :)
25 july 2025
kiedyś to był błękit, teraz jakieś to niebo
25 july 2025
violetta
Piękny nastrój:)
25 july 2025
Ach:)
25 july 2025
AS
w życiu nie widziałem tak genialnej miniatury;
25 july 2025
Jaga
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Już po dwunastej...
24 july 2025
Weronika
Skończony, co się zowie.
24 july 2025
świetny, dowcipny tekst :) a jednak wzrusza
24 july 2025
Jeśli klamot sam zauważył że stał się klamotem,
26 july 2025
wiesiek
21 july 2025
ajw
21 july 2025
wiesiek
19 july 2025
wiesiek
18 july 2025
wiesiek
15 july 2025
wiesiek
14 july 2025
jeśli tylko
14 july 2025
wiesiek
14 july 2025
Jaga
12 july 2025
wiesiek