24 april 2012
ciało
wie
jak chorować
wyrastać umierać
daj mu szansę
niech sika pierdzi
krew tłoczy we śnie
do bogów prowadzi
oddech tylko
próbujesz wstrzymać na chwilę
na moment nic z tego
serce dalej łopocze
Latest items:
other poems: ciało, co tam panie w IPN-ie, game over, biała armia, tempora mutantur, powrócimy wierni, ***, z samych cytatów papka smakowita, ecce homo, too old to rock n roll to young to die, co po nas, do Matki P., zen, www.jezuslovesyou, i kto to mówi, lament na opak, schody do nieba, małpa i lew, czy to prawda że jesteśmy sami, romantyczność 2012, wiek męski, potęga smaku oraz wyobrażni masowej, no więc jak to jest, piękno czai się wszędzie, nostalgiczność, zazdrość, dzień zaduszny, pożyjemy zobaczymy,
Latest comments:
23 february 2025
ajw
Mój mąż mówi na niego Pan Kierownik. Stacho
23 february 2025
Żaden kot nie śmie mu zająć miejsca :)
23 february 2025
Swietny wiersz, choć puenta zaskakuje :)
23 february 2025
Aż mi brakuje koloru :(
23 february 2025
Nie wszystko jest tu oczywiste. Ciemny charakterek,
23 february 2025
Trzej przyjaciele z boiska ;))
23 february 2025
Tworzysz w tym wierszu trochę klimat noir, w
23 february 2025
AS
co do najmniejszej literki podpisuję się pod
23 february 2025
wolnyduch
Jak zwykle jestem pod dużym wrażeniem i nie
23 february 2025
Tak też uważam, że to świetne ujęcie.
23 february 2025
Jak zwykle można tutaj znaleźć poezję, ale
23 february 2025
Jaga
Król Staś na tronie zasiada/ że kotu tak nie
23 february 2025
Jaga
23 february 2025
absynt
23 february 2025
wiesiek
23 february 2025
Eva T.
23 february 2025
ajw
23 february 2025
ajw
23 february 2025
Jaga
22 february 2025
Marek Gajowniczek
22 february 2025
Eva T.
22 february 2025
wiesiek