Poetry

 
 
w milczeniu
świat nuci pieśń
chcę posłuchać
 
kroki ziemi
sny zimy
ognie dymy
 
chciałabym stanąć
nie gnać
życie wykrzykuje
swój czas
swoją nutę
wykuwa
chcę usłyszeć
poczuć
 
chcę milczeć
chcę słyszeć
trwać w tańcu na boku
na boku zapomniana
wierna
i zatańczyć na końcu
zapłonąć w tańca ogniu
 
Nie mogę
Dzika Nie rozumiem
nie słyszę
nie czuję
dotyku wiatru fal śpiewu
w gąszczu zaplątanych instynktów
w umyśle się błąkam
ślepa
przerażona do szpiku
gniewna z zewnątrz
prycham  prężąc grzbiet
gryzę i drapię
krzywdzę ranię
 
biegnę 
płonę spalam się
jak mnie nauczono
krwią
gnam w żar
 
strzeż się
Snu co trwa dalej w dzień
krwi wyrysowanej w świt
 
przetrwać przetrwać w sobie
wrócić
 
Sobie ludziom
ufać tak pragnę
prawdziwie
klnąc strach
klnąc gniew