18 marca 2015
Czułość wilczego serca
Czujesz? Wyję o każde słowo
z losem co dusi mnie fatalny.
Czuję, gdy sama wciąż na nowo
szarpiesz się z bytem nierealnym.
Czujesz? Tak miota mną szaleństwo.
Herkules strojny w Twoją duszę.
Czuję, jak mimo to się boisz
że niby nie chcę ale muszę.
Czujesz? Wciąż pragnę Twego serca.
To nie jest litość ani łaska!
Czuję, jak przez to się wymykasz.
Twarz Twą spowija chłodu maska.
Czujesz? To wszystko jest prawdziwe.
Ciebie i mnie – tak samo boli.
Czuję, że chociaż wolność pachnie
to dobrze mi w Twojej niewoli.
Nie wiem czy czucie Twe odgadłem
– być może to miłości sidła.
Sama wilczycą będąc czujesz
ile zostało we mnie z wilka.
Odys, marzec 2015 (do Wilki: "Czystego Serca")
https://odyssynlaertesa.wordpress.com/2015/03/18/czulosc-2/
22 maja 2024
Światło i cienieJaga
22 maja 2024
Na końcu świataJaga
20 maja 2024
Czeka nas wojna!Marek Gajowniczek
20 maja 2024
Za ciepło się ubrałaJaga
19 maja 2024
Świat LucaArsis
19 maja 2024
DystansMarcin Olszewski
18 maja 2024
Amatorzy antychrystówkb
17 maja 2024
Tęsknoty byt intencjonalnyDeadbat
16 maja 2024
Kremvioletta
16 maja 2024
Śladem Strusia PędziwiatraMarek Gajowniczek