beatkas00, 18 may 2011
Mój pociąg uciekł,
a ludzie tłoczyli się wszędzie.
I od tej pory pamiętam tylko,
że Ty karmiłeś gołębie.
Sam sobie ,nie patrząc, czy ktoś kroczy
nuciłeś ulotną piosenkę,
zwróciłeś nagle na mnie swe oczy
i mocno chwyciłeś za rękę.
Od tamtej pory razem karmiliśmy gołębie
zawsze na tym samym peronie.
Mając tylko siebie, nie bacząc co będzie,
czas posrebrzył nam skronie.
Dziś na peronie skrzydlate tłumy.
świat nadal biegnie, lecz już beze mnie.
Ja żyję ciągle chwilami zadumy,
wspominając , jak Ty tu karmiłeś gołębie.
beatkas00, 18 may 2011
Mówiłam: szczęście
trwa wiecznie.
Mówiłeś: szczęście
trwa tylko chwilę.
Odszedłeś.
Udowodniłeś, że tylko tyle.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
15 may 2024
Studying LifeSatish Verma
14 may 2024
1405wiesiek
14 may 2024
NonethelessSatish Verma
13 may 2024
1305wiesiek
13 may 2024
I Write With Red InkSatish Verma
11 may 2024
Everything Is BlackSatish Verma
10 may 2024
Wielki wypasJaga
10 may 2024
Tangerines SingSatish Verma
9 may 2024
0905wiesiek
8 may 2024
0805wiesiek