Poetry

niezawisłość można sprzedać za gotówkę, ale po co, jak można ją oddać za obietnice – J. Targalski

jestem zwykle jednobiegunowy monokulturowy
hreczkosiejski syn od głębszej orki tutaj
gdzie pozycją ksiąg obrachunkowych z pługozmianu
pokirkutowej bonanzy są kośćce kanapowców

przywarowały pod kościołem i chocholęta wciągające nosem
spijające tequilę i te kible z kranówki bi-agnostycy
wszechpolscy amisze w porze lunchu nacipani fundowanym lodem
i tym propolisem z odwłoków za uszami i w uszach

pięćdziesiąt hektarów rocznie zabiera Bałtyk
kołuje gapa i ułożony po mongolsku sęp wędrowny za żerem
przenikają przez igielne kurwie ucho historii
dla przyszłości portfela inwestycyjnego

w kraju przebajerowanym blachar nie dość mocno kopniętych
liczygłosów na zlecenie od poklepującego przyjaciela
który chce nas doprowadzić do zabijania się między sobą