Poetry

kiedyś pomimo zasady
nieprzynoszenia pracy do domu
przytachała w sobie jedno młode
bocianów wyrzucone
dla dobra zachowanego lęgu
i ona ma także niezaleczoną pamięć
zaobrączkowanych szybowców
o tym jak kiedyś
wzdłuż czyjegoś już płotu
listek po listku
buzowało powitalne dzikie wino
kocha nie kocha
mogłem tylko czekać jak powije
jeszcze jeden odłupek z serca
przed parkującymi autami
dobrą ręką posadziła rozsady
i teraz wymyka się co wieczór
opowiadać im bajki