Poetry

Scałowany z ust szept – rozmazany oddech,
wybudzone pragnienie bycia Bogiem.

Zbliżenie dwóch ciał szukających czułości
to odbezpieczony granat w ręku dziecka.
Wysypisko ludzkiej naiwności.
Łasi się słowo, roznieca ciekawość.

Przybiegała bez zapowiedzi,
mruczała o jakimś braku czasu,
że zabiegi, i pewnie mąż
zadzwoni.

Z wyraźnym namaszczeniem
łkała czytając bajki, tańczyła nago – jak
nawiedzona laleczka z krainy Oz.

To takie dziwne – dotyk minionych lat,
stare fotografie, ich nowy sens.
Być tu i tam, ona i ja,
i wymuskana czułość, której nikt nam nie zwróci.

Na przekór sobie milczeniem znaczę czas,
Rozchylam półkule ziemi, wtulam twarz i
czuję drżenie oceanu.

Tak naprawdę jesteśmy sami. Mógłbym dotknąć tkanki,
rozdzielić między wiersze i zasnąć.
Balansowanie na krawędzi. Seks na sekundy, na mgnienie oka.
Bezsens zyskuje.

Nie daj się nabrać na słowa, na gest.
Od ciebie zależy, gdzie jest horyzont, gdzie kres.