Latest items:

Poetry

	Patrycja
	PROFILE About me Friends (34) Poetry (68) Prose (2) Photography (138) Graphics (1) Postcards (27) Diary (7)

latest best rating most commented

Patrycja, 3 june 2012

noc rozwieszam na klamerkach

drzewa śmieją się najdłużej
zrzucając ostatnie promienie
między zielonymi ramionami
zapala się noc

rozbrzmiewa sowia muzyka
i szeleści w kierunku ciszy
gdzie kosze paproci
pieszczą śpiący czerwiec

wtulone w siebie sarny
drżą na dźwięk
łopotu pajęczyn
ciężkich od rosy

pierwsze światło rozciągnięte leniwie
po pachnących ziołach
rozpryskuje się
w zasłonach wilgotnych gałęzi

na poszarzałej książce
tańczy sen
dzień różowieje

number of comments: 18 | rating: 30 | detail

Patrycja, 25 february 2013

Zuzia

Kiedyś Zuzia miała duszę,
chowała się w różowych sukienkach.
Licząc drogi, nie znała żadnej,
prócz polnej z krzyżem.

Wiedziała też, że pod gankiem,
rosną życzenia, których nie wolno zrywać,

żniwa czasem są nieurodzajne,
wtedy ojciec zabiera matce skrzydła
a ta częściej śpiewa dzieciom piosenki.

Kiedyś Zuzia miała duszę,
dziś pustą kołyskę pod oknem
i Judasza co się w niej kołysze.

number of comments: 12 | rating: 26 | detail

Patrycja, 18 may 2012

przyszedł

Mówiłeś, że jest zawsze blisko.
W oddechu, który biorę,
na potarganych włosach córki,
skaleczonym kolanie syna.
Jest w chlebie, którego brakuje,
w przebaczeniu i pod jabłonią
gdzie pochowałam swoje psy.

Mówiłeś, że jest blisko.
Był.
Przyszedł i zabrał.
Cicho pytam, czy jeśli go znajdę,
odda?

number of comments: 21 | rating: 23 | detail

Patrycja, 30 may 2012

wiersze

nieme ptaki
lecące ku niebu
gdzie kamień staje się rzeźbą

number of comments: 9 | rating: 22 | detail

Patrycja, 20 june 2012

zadrapania

pieść mnie jestem łąką
poranną melodią mgieł
uderzaj wiatrem w okiennice
na wpół otwarte

nieśmiało dotykaj
rozplecionymi wzdłuż palcami
zdecydowanie rozpisuj
metafory na białych piersiach

na koniec unieś
nad nieruchome powietrze
w esencję czerwonych kwiatów
rysowanych paznokciem na skórze

number of comments: 18 | rating: 22 | detail

Patrycja, 7 may 2012

kroki i półzwroty

potoki jak górskie krawaty
płynące po ścianach północy
zawiązują pustkę między słowami

milkną usta
na widnokręgu
zamieniam się w czerwień
strzepując z piersi
ferment twoich dłoni

number of comments: 13 | rating: 22 | detail

Patrycja, 4 september 2012

nie plotłeś warkoczy lecz spokojny sen

Mówiłeś,
- jestem z ciała i krwi,
czasem tylko twarz traci cechy,
chociaż wewnątrz twoja obecność i nieobecność,
nie są jednakowe, szarpią inaczej.
Obiecałeś nie płakać,
kiedy cisza wejdzie w kilka ścian
a z płotu wypadnie ostatni ząb.

Dziś rozumiem i wiem,
że mężniejesz z każdą wypuszczoną łzą Tato.

number of comments: 10 | rating: 21 | detail

Patrycja, 22 may 2012

najgłośniej

nie płacz
musi być ławka
pod ramieniem dębu
ciepło piersi
tulących skronie
i dom
do którego
dochodzą listy

musi być pejzaż
z zielonych liści
i zapach deszczu
rozsypany w matczynym warkoczu

nie milcz
cisza płacze najgłośniej

number of comments: 13 | rating: 21 | detail

Patrycja, 9 august 2012

drewniane pudełko

Łyk poranka
w nieostudzoną pierś,
włosy jeszcze figlują z Jaśkiem,
ale on jakby stracił zapał zdobywcy.
Na poręczy Halka,
zgięta w pół,
w pudełku trzyma resztki estrogenu.

I cóż więcej w tej ciszy widać?
Może okien wydrapane oczy.

number of comments: 7 | rating: 20 | detail

Patrycja, 11 may 2012

świtanie

Miękkie prześcieradła
rozjaśniają skrzypiące łóżko,
na jego ramie sukienka,
przeciągiem frunie do okien.

Słyszysz czubatą ciszę?
Ona połyka i wypuszcza, unosi się i spada.
Za ścianą letni, rosisty poranek
i sąsiad bezczelnie szczęśliwy...

number of comments: 25 | rating: 20 | detail

Patrycja, 14 may 2012

w pokoju bez ciszy

wchodzisz we mnie głosem
ciało nabiera kształtu
piersi rosną
podobne ptakom
moszczą gniazda
z miękkich palców

peonie niewinnie otwarte

number of comments: 11 | rating: 19 | detail

Patrycja, 3 february 2013

noc

Śpią już kościoły, puste i wypchane domy
w chłodzie ledwo tlą się latarnie,
gdzieś między ogrodami skrzypią bramy,
które świetnie wyglądają w sepii.
Śpi płacz, co się dziś otarł o uśmiech starszego człowieka.

Cisza...
Ona jest dziwna.
Nie ma w niej błogosławieństwa
a jedynie wynajęty spokój.
Posłuchaj jak za rogiem palą się piosenki,
posłuchaj Mamo,

palą się piosenki...

number of comments: 8 | rating: 19 | detail

Patrycja, 12 april 2012

gdzie

gdzie jest dom
po brzegi wypchany ojcem i matką
gdzie w podziurawione oknami ściany
wpada zapach sianokosów
a kot od czasu do czasu
grzbietem zrzuci gliniane doniczki

w ogródku łopoczą koszule
białe jakby zanurzone w mleku
a sąsiad po raz kolejny drze spodnie
kradnąc najczerwieńsze czereśnie

gdzie jest dom
w którym dzieci z równo obciętymi włosami
czekają na kolejny sen
pełen wypustek i wgłębień
a na ich buziach ciągle ten sam
umorusany obietnicą uśmiech

number of comments: 9 | rating: 19 | detail

Patrycja, 12 april 2012

póki co

kiedyś się sproszkujemy
zredukowani do ostatniego oddechu
zostaniemy słowami
wypowiadanymi przez innych

number of comments: 10 | rating: 18 | detail

Patrycja, 4 april 2012

fragmenty świtu

łyk poranka
w płochliwe piersi
opieram głowę o fotel
aż szczodry promień
zatańczy z cieniem

między nami cisza
i okien wydrapane oczy

number of comments: 3 | rating: 18 | detail

Patrycja, 30 march 2012

w sadzie

poranna mgła
owinęła stopy
w niebieskiej przestrzeni
chmury przybrały
kształt twoich dłoni

ciężko mi
krople tęsknoty
uciskają rzęsę

number of comments: 5 | rating: 18 | detail

Patrycja, 18 april 2012

ostatnia

jak niezapalona świeca
czekałam na iskrę
tworząc przed nosem
wieżę z białego popiołu
lustro przykrył oddech
można teraz odrysować
twarz żeby nie było smutno

przyciskam gaz do dna
za zakrętem już tylko przestrzeń

number of comments: 6 | rating: 17 | detail

Patrycja, 13 may 2012

łąki i inne mary

roztrzepotane trawy zrzucają zieleń
rozpuszczają się bledną
wiatr przywiewa obrazy
kiedy byłam pasterzem i jagnięciem
przeglądającym się w iskrach
szeleszczących strumieni

nad głową ciemne zacerowane łaty
podstępnie błagają o uśmiech
co się gorzko zanosi w ptakach
spada ciężarem na powieki

number of comments: 10 | rating: 17 | detail

Patrycja, 3 march 2012

igraszki Pana W...

dotykał mnie ach jak dotykał
po rzęsach ramionach i włosach
pod halki sukienki przenikał
wpuszczając zapachy do nosa

tak szczypał mnie coraz boleśniej
rozkładał ramiona bezwstydnie
i pieścił soczyste czereśnie
aż w sadzie zrobiło się widniej

potargał mi łobuz pończoszki
nim uciec do mamy zdążyłam
rozerwał sukienkę tę w groszki
tak z wiatrem się dzisiaj bawiłam

number of comments: 15 | rating: 17 | detail

Patrycja, 19 may 2012

złote jabłka

piersi
roztańczone hesperydy
osłaniasz drzewem z milczącego ogrodu

kwiatom wyginasz udręczone szyje
smakując żebraczą wędrówkę
i ciał podupadłe modlitwy

number of comments: 4 | rating: 17 | detail

Patrycja, 21 july 2012

struktura snu

neuronowy sen
spod rzęs łuska opuchliznę
zmienia się w oczekiwanie
zamknięte w jałowych powiekach

number of comments: 2 | rating: 16 | detail

Patrycja, 23 may 2012

nocny krajobraz

złapany księżyc
w chłodne dłonie ciszy
zawisł na gałęzi
pod czerwienią świtu
a gwiazdy jak prostytutki
płaczą wysoko w niebo
błyszczącym udawaniem

bez pytań

number of comments: 6 | rating: 16 | detail

Patrycja, 4 november 2012

kriokomora

zimno jest dobre na serce
tak słyszałam przy majowych krzyżach
które widocznie zbyt ciężkie

uśmiechnięta Andaluzja
zawinięta w chustkę z hortensji
a pod nią oczy głęboko nieprzytomne
i białe dłonie "solus exul"

number of comments: 8 | rating: 16 | detail

Patrycja, 14 march 2012

ubywanie

pod księżycem szmer
jednej gwiazdy
odebrane życie
otwierająca się
kopuła nieba

na zielonych pastwiskach
skok w poduchy
mniszka lekarskiego
i sen co na powiekach
skrapla się perliście

ciemny horyzont
a dalej
już tylko ogrody

number of comments: 5 | rating: 16 | detail

Patrycja, 25 march 2012

biologia rozwoju

wczepione w fastrygi
bezwstydne dłonie
wyszarpywały pamięć

stała się kobietą

number of comments: 4 | rating: 15 | detail

Patrycja, 22 march 2012

w twoich oczach rozhuśtane słońca

w jasnych palcach
tęsknota dotyka i plami
skrawka sukienki

pozwól raz jeszcze
wtulić się
w twoją pierś
i czekać w milczeniu
na każdy oddech
mamo

łąko rozmajona
mój biały opłatku

number of comments: 11 | rating: 15 | detail

Patrycja, 31 july 2012

bukiet mieszany

miałam być kwiatem bazylii
różowym nibykłosem
obfitym w nektar
a jestem wilczą jagodą
gdy głaszczesz mnie dłonią jałową

number of comments: 5 | rating: 14 | detail

Patrycja, 10 april 2012

zdążyć powiedzieć

czas niebu dłoń swoją podaje
przytula oczy skronie usta
łamie białe włosy
jak irgi w równinach

ten czas
co błękit rozciągał w ramionach
ten sam
dziś mi ciebie kruszy

Babci