Najnowsze prace:

Poezja

	Kazimierz Sakowicz
	PROFIL O autorze Przyjaciele (6) Kolekcje Poezja (989) Fotografia (427) Grafika (28) Pocztówka poetycka (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Kazimierz Sakowicz, 11 lutego 2012

współczucie

w sąsiednim pokoju czuć majem
gdy wiersze same się tworzą w pocałunkach
uczucia biegną po niebie niesione powiewem
wszystko jest proste do przewidzenia
nawet ziemia jest płaska prowadzi do spotkań

tu gdzie jesień za oknem traci kolory
wiersze czytane w samotności
ograniczone sufitem opadają
nic nie jest proste nieznana przyszłość
ziemia już okrągła ogranicza widoczność

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 20 maja 2010

na moim podwórku

na moim podwórku
gdzie raki zimują o każdej porze
ptaki zawracają z dalekiej podróży
ziemia się spłaszcza zagmatwaniem prawa
a słowo jest tylko zbiorem kilku liter
wstało dziś słońce zachmurzone nadęte
niepełnosprawne zmęczone zupełnie

na moim podwórku
między stronami zachwytu i zniecierpliwienia
w rytmicznym bezruchu spłukanej historii
biegnie ostra linia podziału na tych co już albo jeszcze
wiję się źródło utraconych marzeń
gdzieś zagubionych płaskorzeźb wiary
że można inaczej choć czasem powoli

na moim podwórku
czas upływa nietypowo na kolejnych zakrętach
jakby się zegar przeszłości ścigał z przyszłością
tak aby zdążyć przed końcem wyścigu
aby zająć to miejsce na podium pochwały
wśród znajomych sąsiadów i przyjaciół z oddali
by się wypełniło to co ktoś sobie zaplanował
nie pytając wcale o moje zdanie

na moim podwórku którego już nie ma
stoi na stacji lokomotywa

liczba komentarzy: 1 | punkty: 7 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 26 kwietnia 2013

dobre wiersze

dobre wiersze pisze się latami
zmieniając w nich wszystko oprócz początku

2013-04-26

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 23 grudnia 2012

ósmy dzień stworzenia

tak naprawdę każdego dnia Bóg stwarza
w nas ziemię codzienności i niebo wiary
by to pustkowie przestało być ciemnością
a bezład stawał się aktem wyboru
w tym jednym tylko celu
aby stało się dobro w nas i przez nas
w ósmym dniu stworzenia
który wciąż jeszcze trwa i trwa
2012-12-23

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 25 grudnia 2012

w codziennym podziwianiu życia

raz narodzony co roku przychodzi
świat przekonywać o Bożej miłości
raz umarły na krzyżu co roku umiera
aby nas przekonać o swojej pokorze

inaczej się z nami nie da inaczej nie można
aby wejść w tajemnicę narodzin
trzeba przejść przez zmartwychwstanie
w codziennym zamykaniu powiek

raz narodzony zmierzam do śmierci
po drodze szukając ludzkiej miłości
raz zakochany nie szukam wyboru
aby Boga przekonać o mojej wierności

inaczej nie mogę inaczej się nie da
aby wejść w tajemnicę śmierci
trzeba przejść przez narodzenie
w codziennym podziwianiu życia

2012-12-25

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 21 września 2013

zależność

rzeczy proste najtrudniej zrozumieć
gdy się chce wszystko analizować
a miłość jak poezja uczy zależności
aby wciąż być otwartym na człowieka
inaczej samotność przygniata przestrzeń
gdzie rzeczy proste się już nie dzieją

2013-09-21

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 27 stycznia 2013

wbrew sobie

zamilkłem
odpuściłem wbrew sobie
zmęczony krzywizną relacji
zmusiłem własne ego do milczenia

czasami nie warto naprawiać świata
cisza bywa lepszym pogromcą krzyku

i tak wyszło na moim
choć wcale nie jest mi z tym dobrze
gdy ciebie nie ma obok

2013-01-27

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 1 września 2012

w gęstwinie słów i symboli

w gęstwinie słów i symboli
prawda bywa zafałszowana
powtarzana szeptem porusza kamienie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 8 września 2012

w odbitym świecie

moje dzieciństwo zamknięte w pudełku po butach
już dawno umarło niechęcią wspomnień

niezabliźnione rany budzą strach przed snem
gdy się spada w bezmiar pustki

bezdroża pojęć i znaczeń uwikłane życiem
pozwoliły mi zbudować dom na fundamencie wiary

moja dorosłość kulawa zmęczona codziennością
w bólu przenika przez lustro poezji

w odbitym świecie zranień i niezrozumienia
podglądam własne życie

odkąd nauczyłem się słowom przypisywać wartość
spokojnie podążam ku światłu

2012-09-08

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 6 maja 2012

w oczekiwaniu

na szybach po deszczu
zastygają w bezruchu drobne krople
nie podlegają ciążeniu
zanikną w promieniach słońca
zostawiając na szybach brudne plamy

dlaczego gdy zmierzch zapada w życiorysie
dostrzega się takie szczegóły
dopiero wtedy świat drobiazgów
nabiera znaczenia między ziemią a niebem
w oczekiwaniu
2012-05-06