3 stycznia 2013
2 stycznia 2013, środa ( koniec starego roku, zapowiada przyszłośc nowego, czyli garść rozterek przy migotliwym płomieniu lampy )
Zrozumiałam, że to, czego mi brakuje, to po prostu adrenalina. Przygoda, smak zakazanego.
Gdyby ów dał się spróbować, w końcu mogłabym wrócić do normalnego rytmu dnia, bez supła na żołądku.
Za dużo ostatnio mężczyzn z wyciągniętymi łapskami.
Kiedy byli potrzebni, nie było żadnego.
Spotykam się. Niedługo. Czasami. Myślałam, że będzie lekko, bez zobowiązań. Później zaczęłam myśleć, że może jednak potrzeba mi spokojnej przystani. Teraz wiem, że chcę próbować wszystkiego, bez względu na konsekwencje.
Przejadłam się cielesnością, może tylko chwilowo, bo przeszłość przesłoniła horyzont i zdolność racjonalnego myślenia.
Potrzebuję adrenaliny. Jak nigdy. Kiedyś wydawało się mi, że po prostu mężczyzny. To za mało. Przerażają mnie górnolotne uczucia i przywiązanie. Chcę czystej fizyczności, tak po amerykańsku, gdzie nikt się nie gniewa gdy nie wyjdzie. Bez łez, histerii, spięć, napięć.
Największą zgubą dla kobiety jest piękny mężczyzna. Nie przystojny, a po prostu piękny w irracjonalny sposób. Gdy wkracza znów siedzę do późna i mam problemy z koncentracją. Oszukuję.
Chyba wierzę w przeznaczenie. W zasadzie to bardziej w prawo karmy. Każdy ruch wraca. Bumerang. Jeśli czegoś chcę, a nie dostaję tego w danym momencie, dostanę gdy zdawać by się mogło, że chęć przejdzie. Teraz jak nigdy widzę elementy układanki na swoich miejscach, mocna przyczepność.
Lubię spokój i szczęśliwe zakończenia. Ale ryzyko też.
Zadowoliłabym się też substytutem, byle by realizował te same potrzeby.
29 maja 2024
2905wiesiek
28 maja 2024
w traumieYaro
28 maja 2024
2805wiesiek
28 maja 2024
Szalone dniMarek Gajowniczek
27 maja 2024
tak mało trzeba nam...sam53
27 maja 2024
Stąd do wiecznościJaga
27 maja 2024
Niejasność podążaniaArsis
26 maja 2024
Noc bez świtu, zmierzchSztelak Marcin
26 maja 2024
Serce serc 2024Misiek
25 maja 2024
W kotle burzyMarek Gajowniczek