Janusz Józef Adamczyk | |
PROFIL O autorze Przyjaciele (5) Poezja (165) Fotografia (26) Wideo wiersz (3) |
Janusz Józef Adamczyk, 2 listopada 2013
Niektórzy jakoś się zapisali
i z tego dzisiaj obficie korzystają
Inni mogli nie zdążyć - nie ze swojej winy
w ich imieniu
o Twoją nad ich duszami opiekę
proszę Cię Panie
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 30 października 2013
Czasami trzeba odejść
Zostawić krew dla siebie
Bestia zyska na chwilę
Doświadczenie jest żaglem
Świadomość - dobrym wiatrem
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 7 kwietnia 2020
Jesteśmy czastką przyrody
z niej się wywodzimy
dzięki niej mamy
instynkt samozachowawczy
niszcząc tę naszą matkę
niszczymy instynkt życia
ale nasza matka broni się
broniąc w ten sposob i nas
mamy więc ostrzeżenie
że przekroczyliśmy
granicę niszczenia
Janusz Józef Adamczyk
7. kwietnia 2020 r.
Janusz Józef Adamczyk, 15 sierpnia 2016
Kto ogladał ten mecz
ten już wie
jak się rozmawia z Panem Bogiem -
na ułamek sekundy zostawiasz wszystko
nie istnieje nikt i nic poza Nim
patrzysz w Niebiosa
Jemu powierzasz swoją duszę
i wracasz na ziemię
rozjaśniając jej szarość -
Ułamek Sekundy Jedności
jakże ożywia tę planetę
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 8 kwietnia 2016
Życie bez uczuć -
człowiek-maszyna
nie do wyobrażenia!
Człowiek kochający nie zabija
krwawiłaby jego dusza
utraciłby sens istnienia!
Zabija człowiek nienawidzący
śmierć niewinnej ofiary
filarem sensu jego istnienia!
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 10 września 2014
jest potrzebny ktoś wyjątkowo mądry
ale jak takiego człowieka wyłonić
skoro tak bardzo się ceni niedouczonych
i tak brniemy od wieków
licytując sukcesy i wskazując winnych
gdy tymczasem inni
co dzień coraz dalej przed nami
i nic się u nas nie zmieni
dopóki mądrość i oddanie
a nie cwaniactwo i wykorzystywanie
nie zaczną dominować na scenie
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 marca 2016
On -
wielka Mądrość
największa Miłość
i prawdziwa Wolność
Nienawidzą Go
bo kiedy Mu zaufasz
nie jesteś już narzędziem
jesteś Istotą Istnienia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 21 listopada 2014
nie czuję się wybranym
i to jest moje szczęście
mam okazję popracować nad sobą
ale czy On widzi moją tęsknotę
może ktoś mnie zaanonsował
jakże długo trzeba było czekać
aby zauważyć się okłamywanie
jakże trudno było uświadomić sobie
że wina leży po mojej stronie
a nawet dwie - bo i ta wmówiona mi
fakt - mogłem nie ulec
i teraz nie musiałbym się modlić
spokojnie z dnia na dzień sobie żyć
na szczęście - okazałem się słaby
a Duch Życia dokonał dzieła
teraz klękam - błagając - czuję mur
idiotyczną obronę mojego ja
ten mur musi runąć
moja czysta tęsknota - się odsłonić
przecież mogę być przyjacielem Boga
***
to nie jest żart - ta moja metafora
to jest wyraz stanu mojej świadomości
że Pan Bóg zszedł z czerwonego dywanu
i jest zajęty budowaniem zapory
bo nieczystości przedostają się do Raju
Janusz Józef Adamczyk
21 listopada 2014 r.
Janusz Józef Adamczyk, 26 stycznia 2018
Z Polską jest tak:
Kat zawsze szuka ofiary! I znalazł Ją!
Więc program dla Polski, to - przestać być po raz drugi ofiarą!
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 20 stycznia 2018
Lepiej jest tworzyć, nawet nieudolnie,
niż naśladować wzory wschodnie, bądź zachodnie;
idąc drogą tworzenia, zawsze odkrywa się niepowtarzalność istnienia.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 13 kwietnia 2023
im większy potwór - tym więcej krwi potrzebuje
ludzka Bestia - wszystko dokładnie planuje
czują to ludzkie Dusze
tym bardziej - Bóg
wybaczający po zadośćuczynieniu
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 3 kwietnia 2016
Jest taka dziwna słabość,
że się widzi i słyszy siebie
i to, co się chce.
Jest taka możliwość,
żeby zamilknąć i się unieść
nad galerię wyobrażeń i rzekę myśli.
Jest taka szansa,
aby poczuć Jego Obecność
i swoją - jako nowo narodzone stworzenie.
Jest pewność,
że intencją Stwórcy nie jest osierocenie,
a wkomponowanie w wieczną rzeczywistość.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 kwietnia 2020
jest materia
i antymateria
jest Duch Życia
i Duch Śmierci
jest świadomość
i Jednego i Drugiego
i jest dusza
jako szansa
dla człowieka
Janusz Józef Adamczyk
25. kwietnia 2020
Janusz Józef Adamczyk, 8 marca 2016
Abstrahując od faktu
że bez Was - Kobiety nie istniałby ten świat
wspomnę o znaczeniu Waszego uśmiechu -
spojrzy chłop - i o wszystkim zapomina
i czyż to nie jest nasze Kobietami zauroczenie?
Nie dostrzegając piękna Kobiecości
zanurzasz się chłopie w szarej codzienności
Nie odwdzięczając się Kobiecie
istniejesz tylko w połowie
Lekceważąc Ją
tracisz swoją duszę
stając się kolorowym złomem
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 8 stycznia 2016
Bestia czuje świeżą krew
nawet nie musi o nią walczyć
banery prowadzą do wodopoju
ceny w hurcie spadły do zera
same się proszą o wzięcie za darmo
Homo spiritual - to zbyt trudne
a nawet niemożliwe
o tym wiedzą miliony
i czasu nie tracą
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 30 października 2014
kochać rzeczy bardziej niż życie
to znaczy umierać
nie zdając sobie z tego sprawy
kochając życie bez wiary
ukrywamy swój lęk przed nieznanym
zanurzając się w dzikie manowce
kochając z wiarą - czujemy dusze
a one nam się odwdzięczają
zdarza się nie spać tygodniami
i pytać - co dalej...
pomagają znaleźć dobrą odpowiedź
nigdzie ich nie widać i nie słychać
ale też ani śladu samotności
poczucie przeznaczenia
i czasu
który potrafi się zatrzymać
cofnąć się i wyprzedzić
by nikogo nie zabrakło
we wspólnocie gorących serc
pomagają przeżyć pasję nocy
i poczuć obecność Mistrza
Janusz Józef Adamczyk
30 X 2014 r.
Janusz Józef Adamczyk, 19 października 2014
większości to się nie spodoba
ale gdyby miało być odwrotnie
to musiałbym ugrzęznąć
moje tworzenie
nie jest jakąś dziką zabawą
na leśnych polanach
czy wyszukanym łaskotaniem
dla polepszenia nastroju
jest rozmową z pustelnikiem
i odnajdywaniem się w tłumie
jest poszukiwaniem duszy
i odkrywaniem prawdy o niej
nie dla usprawiedliwiania
czy krytykowania człowieka
ale dla rozjaśniania jego obrazu
celowo zaciemnianego
jest przybliżaniem sensu
narodzenia się po raz drugi
jest oczywiste
ze będzie to wyśmiane
przez potęgę manipulowania
ale nie każdego zadowala
istnienie w postaci niewolnika
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 14 grudnia 2023
tylko płomień oczu
i poza nim - nic
w ułamku sekundy
wszystko znika
zostaje tylko błysk
na wieki w nas
Janusz Józef Adamczyk, 8 kwietnia 2023
Jezus wiedział wszystko
i dzień po dniu wypełniał wolę Ojca
od początku do końca - sam
aż dopiero łotr...
a ty?
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 7 kwietnia 2023
materia przyciąga człowieka
i nie oderwałby się od niej
gdyby nie śmierć Jezusa na krzyżu
i wątpiłby w nieśmiertelność swej Duszy
gdyby nie zmartwychwstanie Jezusa
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 27 marca 2016
U nas - normalnie
stronami - już Życzeń się nie składa
nie można tam obrażać szatana.
Niektórzy gospodarze zapraszają gości
goście się odwdzięczają
najlepiej jak tylko potrafią.
Dobiega końca radość i swoboda
trzeba czujnie się rozglądać
by nie zostać obsypanym śrubami.
Przywódcy wygladają na spełnionych
lud - próbuje mieć coś do powiedzenia
my - wstajemy z kolan
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 15 kwietnia 2023
świadomość
że w tle życia pojawiła się sztuka
wyostrza zmysły i ducha - uszlachetnia
aż tak - że w sztuce można się rozsmakować
i uczynić nią nerwem życia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 27 marca 2023
z każdego dymu
i z każdej mgły
można wyjść we dwoje
czystymi jak kryształ
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 27 marca 2023
gdzie są te tomy wierszy
kto je czyta
a może wystarczy wiedzieć
że wolno jest się wyzwolić
z inercji ciała
i z pokus złego ducha
wszak poezja
to natura duszy
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 12 grudnia 2022
naucz mnie
po prostu - być
jak wiatr
od morza
jak cichy wodospad
z góry przeznaczenia
jak anioł
gotowy na wezwanie
jak nocny stróż
Twojego Płomienia
naucz mnie
niebieskiego tanga
proszę Cię
naucz mnie
Janusz Józef Adamczyk
Świdnik, 11 XII 2022 r.
Janusz Józef Adamczyk, 9 grudnia 2022
nikt Go nie widział
nawet - ja
ale poczuli Go wszyscy
wszystkie gwiazdy i planety
wstrzymałem oddech
będący obok nas - też
taka scena i taki akt
zdarza się raz na sto lat
materia i czas przestały istnieć
ciało stało się duszą
i w ułamku sekundy
wszystko zostało powiedziane
słowo najsmutniejsze
na zawsze przekreślone
najradośniejsze -
do życia wiecznego
przywrócone
Świdnik, 7/8 2022
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 26 października 2021
czy na pewno
z żebra Adama stworzył Ją?
to tak jakby z wody
wyjąć ogień
odebrać Jej duszę
bez której nie byłoby Niepokalanego Poczęcia
Zmartwychwstania i Omegi
Jej dusza jest ogniem
przy którym można się ogrzać
w którym można spłonąć
który można rozniecić
i jest pięknem
którego brakuje materii-glinie
czyżby więc ze swojego Ducha
stworzył Ją
pewnie tak
skoro miażdży głowę węża
a życie czyni niepowtarzalnym
Janusz Józef Adamczyk
Świdnik, 26.10.2021
Janusz Józef Adamczyk, 23 kwietnia 2023
każdy człowiek jest wyjątkowy
ale nie każdemu z każdym po drodze
ludzkiej duszy nie da się przemodelować
współbrzmienie z Drugą jest nieomal cudem
czuję to - Ona też - więc piszę
ZATROSKANY O DUSZĘ
USTANAWIAM DZIEŃ 23 kwietnia
ŚWIATOWYM DNIEM LUDZKIEJ DUSZY
Janusz Józef Adamczyk
23 IV 2023 r.
Janusz Józef Adamczyk, 26 kwietnia 2020
is the matter
and the antymatter
is the Ghost of the Life
and the Gost of the Death
is the consciousness
and of the First and of the Second
and is the soul
as the chanse for the man
Janusz Józef Adamczyk
Świdnik, Poland
25.04.2020
Janusz Józef Adamczyk, 25 listopada 2013
pytanie o sens -
gdyby je zadawano
najpierw
a nie później
świat byłby mądrzejszy
mniej zaśmiecony
człowiek - bliżej prawdy
bardziej kochający
spokojniejszy
ufający
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 5 października 2018
Jest takie spojrzenie -
jakby nieśmiały krzyk SOS,
jakże jest trudno dostrzec,
w powodzi zamętu i kłamstw,
wołanie duszy twej.
Są takie słowa,
jakby przypadkowo powiedziane
i taka też bywa odpowiedź, -
jakby rzucona na wiatr, -
czerwone róże białym Aniołom.
Każdy dzień,
na polach i w ogrodach,
płonie kolorami marzeń i tęsknot,
rozpoczęty znakiem Krzyża
nie dotyka otchłani.
Są takie chwile,
bez potoku myśli i lawiny słów,
bez żagli na niebieskim morzu,
z Tajemnicą Miłości
i z Aniołami wokół.
Autor - Janusz Józef Adamczyk (Gdyby Ktoś chciał napisać muzykę i zaśpiewać, to proszę dać mi znać: januszadamczyk79@gmail.com)
Janusz Józef Adamczyk, 19 czerwca 2014
słowa i czyny
płyną jak rzeka
jej źródło - pokolenia
jej nurt - twój duch
jej głębia - twój sens
na miarę sumienia
każdy ma korzenie
i jak drzewo
własną koronę
pragnie być sobą
i wysoko się wznieść
mocą sumienia
każdy jest z materii
jest cząstką Bytu
otwartą na Ducha
może się Nim napełnić
i pięknie zakwitnąć
kolorami sumienia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 17 lutego 2018
Zdarzają się takie dni, kiedy czuję twórczą niemoc,
doświadczanie stanu nietworzenia jest dla mnie bardzo przygnębiające,
wówczas czuję się tak, jakby połowa mojego mózgu była martwa.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 2 czerwca 2014
skazane na miłość matki i ojca
albo - na jej brak
szczęśliwe - ożywiają ten świat
nieszczęśliwe - widzą go poprzez łzy
wszystko jest w nieustannym ruchu
ból przenika radość
zło chce zapanować nad dobrem
zwyrodnialcy - nad bezbronnymi
społeczeństwo nie dbające o Dzieci
jest społeczeństwem chorym i umierającym
to One są dobrem najwyższym na tym świecie
i nie powinny doznawać żadnych krzywd
Ich dni - to pełnia radości i śmiechu
Ich noce - to długie i spokojne kolorowe sny
niech wszyscy mają na Nie oczy otwarte
by nie musiały patrzeć poprzez łzy
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 12 lutego 2018
Piękno prawdziwe - powiedzieć, że jest to harmonia doskonała, - to mało,
że jest to fakt rozjaśniający rzeczywistość, - to też jeszcze o wiele za mało,
ale, że jest po to, aby życie nad śmiercią dominowało, - to już wszystko powiedziane.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 12 lutego 2018
Coraz trudniej odróżnić kłamstwo od prawdy,
niektórzy nawet nie wiedzą, że dają się mu uwieść,
ale nie ci, którzy potrafią odczuwać piękno prawdziwe.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 29 maja 2014
zaskakujące
i zdumiewające jest to
że stwarzając czlowieka dla siebie
obdarzył go pełnią wolności
zawsze można Go porzucić
absolutnie wyzwolone ja
grzęźnie w wznieconej pustce
nikt nie słyszy wołania
nawet echo nie odpowiada
duma zawsze inicjuje obojętność
jeszcze chwila
a może być już za późno
dopóki decydujesz o sobie
możesz dokonać rzeczy wielkich
zamiast umrzeć - ożyć
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 kwietnia 2014
nie sposób milczeć
gdy wokół wszystko kipi
gdy błyskawicznie zmienia się świat
i tak co dnia - od tysięcy już lat
od człowieka - przeciwko człowiekowi
do człowieka - twarzą w Twarz
droga to jeszcze daleka
zeszpeconemu ludzkiemu obliczu
nie pomoże żaden makijaż
cierpienie niewinnego samo nie znika
a jego winnych nic nie usprawiedliwia
nie sposób więc nie pytać
czy w tak dziejącej się przemianie
rzeczywiście chodzi o nowe i świeże
czy raczej o stare i o makijaż
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 marca 2014
poczęcie - akt szczególny
Bosko niepowtarzalny
narodziny - wielka radość
w pałacach Wszechświata
ślady - zawsze są dobre i złe
ocenia je każdy kto tylko chce
stąd ciągły spór - które do Nieba
a które do piekła prowadzą
wolność - efekt rozwoju
więzy - droga do wolności
miłość - początek drogi
serce - punkt wyjścia
poszukiwanie ma sens
jeśli nie boimy się przeszkód
w końcu bardzo zaboli
ale człowiek na nowo się rodzi
miłość bywa pięknie opisywana
ale bez prawdy nie istnieje
udawana jest zawsze koszmarem
chyba że nie o uczucie chodzi
wyzwolenie nie jest możliwe
gdy ja uwielbia własną skorupę
dusza bez przestrzeni umiera
potrzebuje towarzystwa i Słońca
gdyby Prawd było wiele
to Wszechświat by się rozpadł
niemniej człowiek może wybierać
a zatem to nie ślepy los jest panem
poczucie sensu bywa problemem
na pewno nie w sprawach małych
ale życie nie jest zbiorem akordów
jest melodią
piękno nie kojarzone z duszą
szybko blednie
później trudno spojrzeć w oczy
a nawet - żyć
walczący z wiarą ożywiają się
a cóż dopiero przeżywanie wiary
jest to nieustająca przemiana
umieranie dla życia
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 4 lutego 2018
Trudno powiedzieć, który zew jest silniejszy - krwi, czy ducha, -
raczej rzadko się zdarza, by oba ze sobą idealnie egzystowały,
jednak zew ducha jest zwsze szansą na odnalezienie się w Miłości Pana.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 20 stycznia 2018
Noce bywają różne,
i takie, kiedy serce rozpoznaje serce,
kiedy dusza rozpoznaje duszę, i przychodzi nadzwyczaj ostrożnie.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 3 lutego 2018
Nasze, ludu, myśli są proste i szczere;
ci, nieco wyżej, usiłują być z nami;
ten, najwyżej, ma dylemat: zaufanie, czy zaufany?
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 2 lutego 2018
Benedykt XVI abdykował, ponieważ nie chciał III wojny światowej,
ta wojna już się toczy, chodzi o zmianę świdomości ludzi.,
a konkretnie - o zabicie po raz drugi Jezusa Chrystusa.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 1 lutego 2018
Dusza, to nie jest komputer, że można ją włączyć, wyłączyć, zresetować;
oczywiście, że barbarzyńcom marzy się, aby nad nią zapanować;
szczęśliwy ten, kto odkrył niepowtarzalność i wieczność duszy swej.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 22 stycznia 2018
Od bardzo dawna zadaję sobie pytanie:
Dlaczego tak mało mówi się i pisze o duszy?
Przecież to ona, a nie ciało, decyduje o ludzkim losie!
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 7 marca 2014
Kobiety - słaba płeć
ale to One nadają światu sens
każdy prawdziwy mężczyzna
to wie i za to Je czci
wszyscy w to wątpiący
nie bądźcie na mnie źli
taka prawda w mej duszy gra
bez Kobiet nie byłoby nas
razem jesteśmy jak morze i ląd
jak wschód i zachód
jak woda i ogień
wszystko inne
tylko się przydarza
i się rozpływa jak mgła
prawdziwa Kobieta
kobiecością kreuje ten świat
prawdziwy mężczyzna
tylko Jej pomaga
pamiętając
by od czasu do czasu
wręczyć Jej piękny kwiat
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 18 lutego 2018
Niektóre chcą zabijać, mówiąc o swej wolności i szczęściu,
ale są też i takie, które w każdym dziecku widzą żywego Boga,
i właśnie tym się różnimy, że jednych pociąga Światło, a drugich - ciemność.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 22 lutego 2018
Los rozrzucił moich Bliskich i Przyjaciół po tym i tamtym świecie,
jakże znamienne jest nieustanne odczuwanie Ich istnienia, -
niektórzy mówią, że to więzy krwi, ja uważam, że to fenomen ducha, a nie reguła.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 15 czerwca 2018
Błękit nieba,
przysłonięty chmurami,
pozostaje błękitem,
deszcz wsiąknie w ziemię,
z piorunami bywa gorzej,
ale i z deszczem - też różnie,
nie zapominając o dinozaurach.
Przychodzi czas i na nas,
ucieczka na Marsa - zabawą dzieci
na wierzchołku wysokiego drzewa!
Czymże jest wiek dla Pana Boga? -
mniej, niż mgnienie naszego oka!
Jednym spojrzeniem
ogarnia całe życie człowieka.
Każde głębokie westchnienie
natychmiast dociera do Niego.
Tylko jedna noc Mu wystarczyła,
by Chrystus zajaśniał nad Ziemią.
Jakże niewiele potrzeba,
by stać się ziarnkiem piasku,
albo bratem Pana Boga.
Janusz Józef Adamczyk
Świdnik, 14. czerwca 2018 r.
Janusz Józef Adamczyk, 4 maja 2018
Przyszedłeś zdrowy na ten świat,
dla szczęścia swego i planety Ziemia -
tak od wieków rozumie się życie człowieka,
ale w rękach szpitala straciłeś je!
Świecie nasz,
co złego uczynił ci Alfie,
co złego uczynili ci inne - jemu podobne dzieci,
że odebrałeś im życie?
Wszystko zgodnie z literą prawa
tworzonego przez władców tego świata,
by było można podstępnie wejść w życie człowieka,
deformować i niszczyć je!
Służbo zdrowia tego świata,
ile dzieci planujesz jeszcze okaleczyć,
ile istnień ludzkich, w imię szalonego boga mamona,
zamierzasz unicestwić?
Przychodzimy na ten świat,
by, od chwili poczęcia do ostatniego tchu, żyć! -
Takie jest pragnienie każdego człowieka!
Świecie nasz, opamiętaj się!
Janusz Józef Adamczyk, Świdnik, 4. maja 2018 r.
Byłoby bardzo cenne, tak myślę, stworzenie muzyki do tych moich słów,
aby je publicznie wykrzyczeć! Kontakt:
januszadamczyk79@gmail.com
Janusz Józef Adamczyk, 10 stycznia 2018
W kalendarzu naszych braci nie ma Świąt Chrystusowych,
oni mówią o tym z małą pokorą wobec Pana Jezusa;
jakżeż daleko od siebie muszą przebiegać nasze drogi.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 9 kwietnia 2018
Pewnie nie jeden człowiek
zatrzymał się przy kwitnącym krzaku dzikiej róży -
trudno nie zauważyć kropli rosy na skraju płatka -
wprawdzie człowiek bardzo się śpieszy, ale staje i patrzy,
patrzy, jak promień Słońca przemienia kroplę wody w ogień,
a tak się śpieszył, - po warzywa i kilogram schabu,
gdy nagle dusza ważniejszą być się okazała.
Dusza pragnie piękna i Światła,
i chociaż kryje w sobie wielkie możliwości,
jej wołanie jest ciche i delikatne.
Obozowy fotograf
sfotografował kilka polnych bratków,
zdjęcie to powielał setki razy, -
wysyłano te bratki z Auschwitz w świat!
Cóż to takiego stało się z człowiekiem,
że tak trudno zatrzymać się obok niego?
Czyżby był mniej ciekawy
od karzaka dzikiej róży?
Janusz Józef Adamczyk, Świdnik, 8. kwietnia 2018 r.
Janusz Józef Adamczyk, 4 kwietnia 2018
Jola jest w Warszawie,
ja jestem w Świdniku,
mam pełną świdomość tego faktu,
ale, przymykam oczy, i widzę Jolę tuż przed sobą.
Pytam więc matematyka:
Czy w chwili tegoż widzenia Joli przed sobą,
miałem świadomość, czy jej nie miałem?
Matematyków pobudza możliwość obliczenia,
humanistów - możliwość przeżycia nieobliczalnego,
co nie oznacza, ze humaniści są nieobliczalni,
są jeszcze mistycy - ich pobudza Alfa i Omega.
Dzięki matematykom wyruszamy w Kosmos,
dzięki humanistom - w głębiny duszy;
mistycy wyruszają wzwyż i w głąb,
aż do Źródła Światła Wiecznego.
Janusz Józef Adamczyk, Świdnik, 4. kwietnia 2018 r.
Janusz Józef Adamczyk, 12 grudnia 2013
uporczywie przekonują
o wyższości organów płciowych
głównie nimi się zajmują -
poetycka awangarda okołoodbytowa
szczytowanie myśli ich nie interesuje
dla duszy czasu nie mają
zbyt głęboko jest ukryta
tutaj i teraz i co widać
obrzydzenie? - można obejść
przejść i wejść
depresja? - można leczyć
można na własną prośbę odejść -
takie ładne cywilizacyjne brzmienie
ale dokąd?
żadnego brzmienia?
cisza grobowa?
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 22 marca 2018
Wielki obraz - twarz Pana Jezusa,
otwierany około Wielkanocy, aby umyć szkło, -
w tej nieruchomej twarzy było coś więcej,
niż we wszystkich twarzach wokół.
Po siedemdziesięciu latach odkryłem,
ze wówczas ta Twarz do mnie przemówiła -
Jej piękno przeniknęło moją duszę,
o czym wtedy nie wiedziałem, -
tego fenomenu nie da się opisać!
Nieświadomy tego Piękna w sobie
przedzierałem się przez życie.
Pamiętam starego Człowieka -
właściciela kilku alpejskich łąk,
w Jego domu też były Obrazy,
nie zdążyłem się Im przyjrzeć,
czas upłynął bardzo szybko,
spakowałem plecak,
na peronie było nas tylko dwóch,
gdy pociąg zbliżał się do stacji,
Heinrich dotknął mojego czoła
i nakreślił na nim Krzyż.
Musiało upłynąć ćwierć wieku,
abym zrozumiał,
że na peronie było nas trzech,
a nie dwóch.
Janusz Józef Adamczyk, Świdnik, 22. marca 2018 r.
Janusz Józef Adamczyk, 20 marca 2018
Dusza pragnie Mistrza
Jest taka dziwna Moc,
że nawet kiedy zabijają,
to człowiek unosi głowę -
nie na przekór losowi,
nie z nienawiści do oprawców,
ani też z powodu jakiegoś szaleństwa, -
z płomieniem w oczach woła:
"Niech żyje Polska!"
Skąd ten Płomień? Skąd ta Moc?
"Nie wiem, jak wyglądała wiosna!" -
mówi matka chorego dziecka. -
Skąd ta płomienna Miłość?
To nie jest płomień materii,
ani nie ma takiej Mocy
przychodzący na świat człowiek,
ale przychodzi z duszą, i rozgląda się,
jakby już od urodzenia wiedział,
że dusza pragnie Zmartwychwstałego.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 23 grudnia 2013
nie magia
nie był magikiem
i nie aż tak kolorowo
pełna prostoty była ta noc
świadomość
że poczęła Go Moc
budziła i budzi nadzieję
znaki umacniają ją
mędrcy jako pierwsi
zapragnęli oddać Mu cześć
bestie poczuły się nieswojo
zbyt jasny był tej gwiazdy blask
ukrzyżuj Go! - wołano
kochający płakali
ufający szli na śmierć
taki był i taki jest ten świat
trudno go zrozumieć
nie czerpiąc z czystego Źródła
kłamstwa i zamęt
od zawsze budują świat żądz
nie sposób odnaleźć sens
gubiąc się i plącząc
w tożsamości swej -
rzeki nie płyną do źródeł swych
nieustanne się oglądanie
czyni wędrówkę bezsensowną
aczkolwiek próżny jest wysiłek
bez adoracji Kreatora pełni
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 10 marca 2018
Dla jednych - Bogiem, dla innych - pośmiewiskiem
Nie nauczał, jak pomnażać szekle,
zachęcał do nie martwienia się o jutro.
Mówił o Królestwie Niebieskim, a nie o ziemskim.
Nie podważając istniejącego Prawa, tworzył Nowe.
To było zbyt niebezpieczne - burzyło stary porządek.
Ukrzyżować! Zabić! Zapomnieć!
Ale On po trzech dniach powrócił i idzie pod prąd! -
leczy dusze i umacnia ducha,
i tak, jak wtedy - ma krzyż i wyrok śmierci!
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 8 marca 2018
Podziwianie i zachwycanie się,
uwielbianie i zatracanie się,
adorowanie i poświęcanie się -
to często się dzieje
i jest pięknem po obu stronach,
ale najpiękniejsza jest szczerość Kobiety,
jest ona tak cudowna,
że można o wszystkim zapomnieć,
ale taka szczerość jest Jej odpowiedzią
na prawdziwy gest mężczyzny.
Warto być prawdziwym panowie.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 28 lutego 2018
Jeśli po zburzeniu WCT ludzie modlili się goąco,
to po Apokalipsie będą się modlić jeszcze goręcej,
aż przed ich oczyma zjawi się Ten, który jest Światłem leczącym duszę.
Janusz Józef Adamczyk, 28 lutego 2018
Jawienie się ducha człowieka po jego śmierci, wcale nie jest bajką,
czemóż więc miałby się nie pojawić Duch Jezusa Chrystusa?
Nie jest istotna kwestia nazwy tego Faktu, ważne jest to, że On się dzieje!
Janusz Józef Adamczyk, 11 stycznia 2018
"Orszaki obchodzono pod hasłem JEDEN BÓG DLA WSZYSTKICH." -
usłyszałem 6 stycznia w wiadomościach Radia Lublin;
czyżby jakiegoś Nowego Boga miał na myśli autor tego hasła?
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 25 lutego 2018
Przychodzi taka chwila, kiedy człowiek pragnie spojrzeć na całe swoje życie,
i stąd pytania: kim jestem, co uczyniłem dla siebie, dla bliskich, dla świata?
Im głębiej się szuka, tym wyraźniej widać, że wiecznością jest miłość prawdziwa.
Janusz Józef Adamczyk
Janusz Józef Adamczyk, 22 czerwca 2014
nowy świat
bez matki i bez ojca
z rodzicielstwem bez rodzenia
małe dzieci z przybranymi rodzicami
ponumerowanymi
dzieci zawsze są prawdziwe
i pragną czystej rodzicielskiej miłości
w tym świecie są ludzie opętani chorym ego
od takich zawsze ucieka prawdziwe życie
więc walczą o dzieci numerując siebie
los świata jest losem rodziny
więc dla ojca - szczególnym wyzwaniem
to on troszczy się o całą rodzinę
chroni ją przed niebezpieczeństwami
i prowadzi najlepszą drogą
Janusz Józef Adamczyk
Czerwiec 2014 r.
Janusz Józef Adamczyk, 22 lutego 2018
Nic tak nie deformuje człowieka, jak nienawiść,
szkoda, że ci, którzy ją żywią, tracą obiektywne widzenie swej twarzy,
tracą też kontakt z Pięknem, czerpiąc z Jego przeciwieństwa.
Janusz Józef Adamczyk
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
17 maja 2024
Tęsknoty byt intencjonalnyDeadbat
17 maja 2024
1705wiesiek
16 maja 2024
Kremvioletta
16 maja 2024
Śladem Strusia PędziwiatraMarek Gajowniczek
15 maja 2024
1505wiesiek
15 maja 2024
ToastJaga
14 maja 2024
Szczęścievioletta
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek
14 maja 2024
Wyznanie majoweArsis
14 maja 2024
Z dymem pożaruMarek Gajowniczek