Kapselek, 6 kwietnia 2012
zgubiłam gdzieś po drodze
mapę do świata marzeń
i lawirując między zdarzeniami
spaliłam serce na popiół
plamkami na asfalcie oznaczyłam
drogę do domu
jednak ktoś spuścił je z deszczem
prosto do miejskiej kanalizacji
czasami mam wrażenie
że ludzie żyją by umrzeć
nie mówiąc nikomu
rozumiem bo sama nie zwykłam
pokazywać uczuć choć teraz myślę
że to kwestia braku umiejętności
Trochę żałuję wspomnień
bo to nieprawda
że czas goi rany
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
29 maja 2024
2905wiesiek
28 maja 2024
w traumieYaro
28 maja 2024
2805wiesiek
28 maja 2024
Szalone dniMarek Gajowniczek
27 maja 2024
tak mało trzeba nam...sam53
27 maja 2024
Stąd do wiecznościJaga
27 maja 2024
Niejasność podążaniaArsis
26 maja 2024
Noc bez świtu, zmierzchSztelak Marcin
26 maja 2024
Serce serc 2024Misiek
25 maja 2024
W kotle burzyMarek Gajowniczek