21 kwietnia 2012
Żegna nas słońce
Żegna nas słońce- zamyka ogniste kurtyny.
Kończy swój jasny spektakl, gwiazdy wołając.
Ostatnia brać drzew składa na czystym niebie ukłony.
Rzeszą swych kończyn ciemność wyzbiera, miasto wokół usypiając.
Lecisz, me Cudo, nad spojrzeniem nieba.
Końce swe w tafli czerwieni zamoczyć
pragniesz i milczysz, nic więcej Cudzie nie potrzeba,
by w źrenic ogień bez wahania wskoczyć.
Spoglądasz- nie patrząc,
ruszasz- stojąc w miejscu.
Kosmkiem włosów wskazujesz drogę.
Zostawiasz ustami niepokój w przejściu
pomiędzy może, a raczej nie mogę
- AiraM
18 maja 2024
Amatorzy antychrystówkb
17 maja 2024
Tęsknoty byt intencjonalnyDeadbat
16 maja 2024
Kremvioletta
16 maja 2024
Śladem Strusia PędziwiatraMarek Gajowniczek
15 maja 2024
ToastJaga
14 maja 2024
Szczęścievioletta
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek
14 maja 2024
Wyznanie majoweArsis
14 maja 2024
Z dymem pożaruMarek Gajowniczek
13 maja 2024
PozostałośćArsis