Poetry

tetu
PROFILE About me Friends (3) Poetry (41)


tetu

tetu, 1 november 2018

Nie pożądaj (bezsilność 3)

mówiłeś Piotrze że nie ma dróg na skróty 
a prawda daje zbyt mało ciepła 
pławi się w rozsądkach innych 

nieugaszone są wyroki boskie i słowa 
co odmieniają sens na krótką chwilę 
lirycznieję lecz jestem jak wyblakłe słońce 

po drugiej stronie wiersza nie ma miejsc 
na zmartwychwstanie a bliskość Piotrze 
to tylko złapane w lustrach nagie oczy*

* Boso dom - Agnieszka Syska


number of comments: 4 | rating: 8 | detail

tetu

tetu, 21 august 2019

Złudzenia

Składam cię z rozproszonego światła. Między wiązkami
mgła, zalega po obu stronach okna i nie ma widoków,
by zawiązać na supeł choćby jeden promień. A jednak

lśnisz, na ciemnoszarym tle widać wyraźniej. Szaleństwo 
dociera tam, gdzie noc obejmuje nas swoim ramieniem.
Wtedy szukam właściwego obrazu i krzątam się wokół

własnego cienia. Nie pytam skąd ten zaciek na szybie; 
na czworo dzielę tylko błysk, za który oddam
 
całą swoją jaskrawość.


number of comments: 3 | rating: 7 | detail

tetu

tetu, 12 august 2018

Okołolirycznie

stwarzam się 
na karę i podobieństwo 
bardziej próżna niż użyteczna 

kiedy skosztujesz 
nazwę imieniem kolejny owoc 
skóra pęknie 

już zawsze 
będziesz wychodził z mojego żebra


number of comments: 2 | rating: 7 | detail

tetu

tetu, 6 january 2022

Jeszcze mnie nie budź

Piotrze,
świt nie jest naszym sprzymierzeńcem —
rozdziela, co sen złączył. Nie budź mnie,
jeśli istnieje wieczna miłość, chcę spać.

Bo czymże są dni bez silnego ramienia,
słowa na powitanie? Modlitwa drąży skałę,
martwą, bo język coraz ostrzejszy. Upadam,

by pozostać wierną naszemu credo,
by z kamieni bez życia zbudować dom —
zmartwychwstanie. Światło wykute

w delikatnych kościach, spłynie łaską;
lecz jeszcze mnie nie budź, muszę zaczerpnąć
miłosierdzia, wtedy otworzę oczy,

gotowa pójść dalej.


number of comments: 3 | rating: 7 | detail

tetu

tetu, 25 april 2020

(od)kochaj

lepiej będzie zapomnieć 
to zdradliwe słowo rozwarstwiło świat
na pół dzieliłam tylko sen
(dwie fazy i po krzyku)

jawnie odpowiadam za więcej
dlatego wybacz to zdradliwe słowo
o którym boję się wspomnieć
tę stoicką antylogię spiesz się powoli

więc niespiesznie idę
omijając wszystkie ozdobniki

na drodze ktoś zostawił ślad
z nadzieją że zawróci noc
i przyjdzie sen - ten sam
z podziałem na fazy

a później
wszystko jedno kto dotknie pierwszy


number of comments: 4 | rating: 6 | detail

tetu

tetu, 21 october 2020

deprywacja

na granicy światów czas zmienia kierunek
łamie szept w półsłowo — nie pozwala wejść
w atmosferę wrzucam wiersz jest wróżbą —
miejscem spotkań do których pragnę wracać

duchem oraz ciałem odmierzam przestrzeń
pustka wypala dziury syci się tęsknotą
z tym żyję i zasypiam jestem głodna słów
krążą po orbicie zanurzone w ciemnościach

jak ten wiersz o falistych brzegach
co powstał z naszych tkanek dlatego
tyle go we mnie ile może się zmieścić
w rozedrganym powietrzu nieobojętny kosmos
wygładza martwy naskórek


number of comments: 1 | rating: 6 | detail

tetu

tetu, 26 september 2020

pomiędzy tym co kocham

sinusoida

dwa bieguny mocno ścierające sen
jest lżejszy od dymu zatacza koło
znów śni się jak przychodzisz

wypełniony ciałem i krwią dojrzewasz
we mnie mijają lata ubogie o wszystko
co zastygło pomiędzy tym czego nienawidzę
nie ma zależności

podobno


number of comments: 1 | rating: 6 | detail

tetu

tetu, 28 december 2019

próba wiary

uściślijmy fakty Piotrze
prawda jest jedną z dróg 
podążając nią mamy szansę przetrwać
dlatego trzymam się świętych imion
nieświęcie przekonana że kłamstwo 
rodzi się w człowieku bez przyczyny
zawsze jest po coś 
dla kogoś

nie pozwól by weszło do naszego domu
i grzybem porastało ściany - pleśń jest trująca 
jeśli zajmie słowo nie zdołamy się odrodzić
w sobie noszę pentagram 
na zgubę złu i w imię wszelkich zasad
obmyję rany ochronię skałę 

daj mi włócznię Piotrze
a przebiję rozdwojony język węża


number of comments: 3 | rating: 6 | detail

tetu

tetu, 12 december 2021

przejść przez światło dnia i nie spłonąć

to stamtąd wypływają wszystkie aromaty
mocny zapach ognia spadnie wraz z deszczem
zmyje szminkę z koszuli

w dłoniach ściskam rozpalone żelazo
mijam ciało bez ciała
nie mam wolnych rąk by głaskać

dlatego wkładam oko w twoje usta
rejestruje słowa morze słów
martwych jak Sodoma
słonych jak karmel

niech więc to będzie uczta
ostatnia z pierwszych
po której złożone światło
wyrzuci z ognia nadpalony hologram


number of comments: 2 | rating: 6 | detail

tetu

tetu, 3 october 2020

***[noc jest twarda. od deski do deski...]

noc jest twarda. od deski do deski
przykładam ucho. cisza
rwie sen; spływa czernią
i dotyka,
jak się nie powinno dotykać.

noc jest ciałem. wciąż aktywna
wije się na mojej piersi,
obraca w ustach suche słowa.

jestem nocą; od zmierzchu do świtu —
kobietą. tętniąca życiem,
wypluwam martwe nasienie.


number of comments: 1 | rating: 6 | detail


  10 - 30 - 100  




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1