Andrzej Talarek


Stoję przed tobą bez wstydu nagości


stoję przed tobą bez wstydu nagości
Adam bez żebra na raju rozstajach
nie wiem czy nagość przystoi starości
 
na ziemi jabłko bez oznak młodości 
dawno umarłe wspomnienie o majach
zabrało z sobą tamten wstyd nagości
 
tulisz się do mnie w oddaniu miłości
Ewa jesienna na czasu rozstajach 
wiem że twa nagość przystoi starości
 
w pięknie dojrzałym ciągle eros gości
jakbyś z faunami biegała po gajach
więc stoisz cicha bez wstydu nagości
 
i prosisz wzrokiem o dawne czułości
te obopólne w naszych miękkich rajach
bo wiesz że nagość przystoi starości
 
gładzisz me ciało z przeczuciem męskości
lęki i stresy łagodnie wygajasz                  
bym stać mógł dumny  bez wstydu nagości
 
choć lustra szepcą o ludzkiej marności
szeptu nie słucham tobą się upajam
stoję przed tobą bez wstydu nagości
bo wiem że nagość przystoi starości
 
 
 



https://truml.com


print