achaja26
Okienko
Jest nas dwadzieścia sześć w małej celi
Dwa na trzy, może trochę więcej, a może mniej
Same kobiety w różnym wieku
Najmłodsza ma chyba osiemnaście lat
Najstarsza, sama nie wiem
Wszystkie jesteśmy do siebie podobne
Zmęczone, brudne, głodne, pobite
Wszystkie niewinne
Bo czy winą jest walka o wolność,
miłość do kraju czy chęć życia
Przez cały dzień stoimy, kucamy, klęczymy
No bo przecież cela ma dwa na trzy
Może trochę więcej, a może trochę mniej
W nocy śpimy jedna na drugiej
Czasami kilka stoi pod ścianą, nie ma miejsca
Co chwilę ktoś przeciska się między ciałami
W kącie stoi wiadro z naszymi odchodami
Odór, brak powietrza, brak przestrzeni
Brak perspektyw na wolność i życie
Bo przecież dla nich jesteśmy świńskimi bandziorami
Przynajmniej rano sprzątamy naszą małą celę
Dwa na trzy, chyba tyle mierzy
A może nie, sama już nie wiem
Wczoraj wydawała mi się większa
Chyba tracę rozum, duszę się tu powoli
Jest coś w naszej celi co sprawia mi radość
Jeżeli w ogóle można jeszcze mówić o radości
Małe okienko pod sufitem z rozbitą szybą
Czasami słychać przez nie szum drzewa
Jedynego drzewa na więziennym dziedzińcu
Czasami siądzie na nim ptak i śpiewa
Jakiż on musi być wolny, chciałabym latać
Zazwyczaj jednak słychać wrzaski gestapowców
I strzały, dużo strzałów, w nocy, nad ranem
Chyba popadam w obłęd,
jutro mam kolejne przesłuchanie
Jeżeli wytrzymam, wrócę do celi popatrzeć na okienko
Bo przecież podejść nie mogę, szkoda
Strażnicy strzelają, jeżeli kogoś w nim zobaczą
Dla zabawy, pif-paf, o jedną mniej
Dzisiaj jest nas dwadzieścia sześć
W naszej małej celi dwa na trzy
https://truml.com